บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 3 หน้า 6
ดนัยกำลังโทรศัพท์ ชัชชนม์เครียด ฟังอยู่ “น้องหญิงจ๋า พี่ขอโทษจริงๆ จ้ะ พี่ก็ไม่อยากยกเลิกกองหรอกแต่มันเกิดเหตุสุดวิสัยจริงๆ ...ชดใช้เหรอ... ชดใช้อะไรล่ะ พี่ไม่มีอะไรเหลือแล้วนะ เหลือแต่ตัวกับหัวใจนี่แหละ......จ้ะๆ เดี๋ยวพี่คุยกับไอ้ชัชมันให้นะ”
“เค้าว่าไงวะ”
“น้องหญิงบอกว่าถึงเรายกเลิกกอง เราก็ต้องจ่ายค่าตัวให้เค้าเต็มราคา เพราะเค้าเสียงานอื่นไปแล้ว”
“แล้วพี่รถตู้ว่าไง”
“พี่รถตู้ยังพอคุยกันได้ แต่เค้าบอกให้เราโอนค่าน้ำมันที่ค้างไว้ให้เค้าวันนี้เลย ....ชัช แกต้องเอากล้องไปขายแล้วล่ะว่ะ “
“ไอ้บ้า ถ้าไม่มีกล้องก็ยิ่งทำงานไม่ได้สิวะ นี่มันเครื่องมือทำมาหากินนะเว้ย ...นี่มันไม่มีทางอื่นเลยเหรอวะเนี่ย”
“มี... อยู่ที่ว่าแกจะยอมรึเปล่า”
ชัชชนม์คิดถึงขจีนุช
ที่ช่อง 88 ขจีนุชนั่งทำงานอยู่ เสียงเคาะประตู อรเปิดเข้ามา “คุณขจีนุชคะ มีแขกมาขอพบค่ะ”
“ไม่ได้นัดไว้นี่”
“ค่ะ แต่...”
“ไปบอกว่าเดี๋ยวชั้นต้องมีประชุม ให้มาวันหลัง”
“ค่ะ”
อรจะออกไป แต่ขจีนุชเรียกเอาไว้ก่อน “เดี๋ยว เค้าเป็นใคร”
“คุณชัชชนม์ค่ะ”
ชัชชนม์นั่งหน้าเครียดๆ ดนัยมีกระเป๋าแมคบุคอยู่ข้างๆ “เราจะมาทำงานนะเว้ย ไม่ได้จะมาถูกฆ่า ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิวะ” อยู่ๆ ชัชชนม์ลุกพรวด “อ้าวเฮ้ย จะไปไหน”
“ชั้นว่าชั้นไม่ทำแล้วดีกว่า ชั้นไม่อยากจะง้อเค้า” ชัชชนม์จะเดินไป
ดนัยกันไว้ “ไอ้บ้า มาถึงนี่แล้วยังจะเปลี่ยนใจอีก”
“ก็ชั้นไม่อยาก...”
“ชัช...” ชัชชนม์ หันไปเห็นขจีนุชออกมารับ อรยืนข้างๆ