บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 15 หน้า 3
เมซี่ฟ้อง “แต่รุ้งก็ยังโยนหนอนใส่ฟ้าอีกนะคะ ใจร้ายจัง”
รุ้งลาวัลย์แก้ตัว “ใครมันจะไปรู้ล่ะว่ากลัวมากขนาดนี้”
เกรซตัดบท “ไม่ต้องเถียงกัน รีบพาไปห้องพยาบาลก่อนเร็ว”
คนนู้นคนนี้จะช่วยกันพยุงฟ้ารุ่ง ดาวแทรกเข้าไป “ทุกคนไม่ต้องเดี๋ยวดาวพาไปเอง ดาวเป็นเพื่อนฟ้า ดาวรู้ดีว่าเขาเป็นโรคอะไร” ฟ้ารุ่งไม่ไว้ใจดาวว่ากำลังจะทำอะไร ดาวประคองฟ้ารุ่งลุกขึ้น “ทำใจดีๆ ไว้นะฟ้า”
ฟ้ารุ่งยอมลุกขึ้นให้ดาวประคองออกไป ชมพูนุชรู้สึกแปลกๆ
“ทุกคน กลับที่ค่ะ แล้วอย่าให้เกิดเรื่องอีกนะคะ”
ดาวประคองฟ้ารุ่งมา เมื่อเห็นว่าปลอดคนก็ผลักออก “แกเล่นละครอะไรของแกอีก”
“เรื่องของฉัน แกแค่พาฉันไปห้องพยาบาลก็พอ”
“ทำไมฉันจะต้องยอมเป็นเครื่องมือของแกด้วย ...ฉันจะไปบอกคุณเกรซว่าจริงๆแล้วแกไม่ได้กลัวหนอน แต่แกกำลังหาทางออกจากห้องเพื่อมาทำเรื่องชั่ว”
“ก็เอาซี่ ดูซิว่าใครจะเล่นละครเก่งกว่ากัน ...ถ้าไม่มีใครเชื่อแก แกก็จะโดนข้อหาใส่ร้ายฉันไปเต็มๆ”
ดาวคิดได้ว่าไม่คุ้ม “งั้นแกบอกฉันมาว่าแกคิดจะทำอะไร”
“แกไม่ต้องรู้หรอก เอาเป็นว่ามันไม่มีผลกระทบกับแกก็แล้วกัน ...ฉันว่าแกเงียบปากไว้แล้วรับความดีความชอบจากการอาสาพาฉันไปส่งห้องพยาบาล ...ก็ถือว่าโอเคนะ”
ดาวยังไม่ค่อยไว้ใจว่าฟ้ารุ่งจะทำอะไร แต่ก็ต้องยอมตามที่ฟ้ารุ่งพูดดีกว่า
พุฒิพัฒน์เดินยิ้ม รู้ว่าจริงๆแล้วชมพูนุชหลอกว่าเป็นแฟนกับชัชชนม์ นึกถึงที่ชัชชนม์บอก
“ฉันยอมแพ้แกตั้งแต่เห็นแกกับพู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ฉันรู้ว่าฉันไม่มีอะไรที่สู้แกได้เลย”
“ตกลงแกไม่เคยตกลงเป็นแฟนกับพู่เหรอ”
“ผู้หญิงที่เห็นแก่เงินแบบนั้น เขาไม่มาคบฉันหรอก”
พุฒิพัฒน์นึกแล้วก็ยิ้มกระหยิ่ม เข้าห้องประชุมใหญ่ไป
พุฒิพัฒน์เข้ามาเงียบๆ เห็นชมพูนุชที่นั่งแยกอยู่แถวประตู พุฒิพัฒน์เหลือบมองไปที่โต๊ะรวม เพื่อเช็คว่าไม่มีใครมองมา แล้วยื่นหน้าคุยกับชมพูนุชใกล้ๆ “อ้าวคนสวย ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะครับ”
“ไปไกลๆเลย เดี๋ยวใครก็เห็นเข้าหรอก”
“ผมเป็นผู้จัดการประกวดนะ จะถามอะไรหน่อยไม่ได้เลยเหรอ”
“ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่งกับฉัน ฉันมีแฟนแล้ว”
“ก็แล้วถ้าผมจะยุ่งล่ะ” ชมพูนุชเบะปากใส่ ดาวกลับเข้ามา เห็นชมพูนุชกับพุฒิพัฒน์ใกล้ชิดกันก็มองๆ “เดี๋ยวผมมาเยี่ยมใหม่นะ” พุฒิพัฒน์ยิ้มกวนๆ เขาพยักหน้าทักดาวนิดนึงแล้วออกไป
ชมพูนุชรีบก้มหน้าร้อยมาลัยต่อ ดาวไปที่มุมหนึ่งหลังตู้เพื่อซ่อนของบางอย่าง คนอื่นๆ ที่นั่งล้อมวงกันไม่เห็นดาว เกรซที่ยืนคุมที่โต๊ะรวมก็ไม่เห็นดาว ชมพูนุชเงยหน้ามา สงสัยว่าดาวทำอะไร
ดาวซ่อนของเสร็จก็กลับมาเข้ากลุ่ม เดินผ่านชมพูนุช “ทำอะไรเหรอดาว”