บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 15 หน้า 4
“ฉันทำเหรียญตกเข้าไปในซอกน่ะ” ดาวกลับเข้ากลุ่ม
เกรซหันมาเห็น “อ้าวดาว ...ฟ้าเป็นยังไงบ้าง”
“อาการดีขึ้นแล้วค่ะ”
“แล้วตกลงเขาเป็นอะไร”
“ฟ้าเขาเป็นคนกลัวนู่นกลัวนี่ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ แก้ไม่หายซะที เวลากลัวทีไรก็จะเกิดอาการแบบนี้ทุกที ต้องให้ดาวปลอบค่ะถึงจะหาย”
ชมพูนุชรู้สึกว่าดาวพูดไม่จริง
เกรซรำคาญใจ “สำออยแบบนี้จะประกวดต่อได้มั้ยเนี่ย ...ขอบใจดาวมาก กลับไปร้อยมาลัยต่อไป เดี๋ยวจะเสร็จไม่ทันเพื่อน”
ดาวแอบยิ้มที่ได้ใส่ความฟ้ารุ่งหน่อยๆ
ฟ้ารุ่งเดินเข้ามาระแวดระวังใครจะเห็น ดนัยโผล่มามุมหนึ่ง “ฟ้า”
ฟ้ารุ่งสะดุ้ง “ดนัย”
“โทรเรียกผมมามีอะไรให้รับใช้เหรอครับ”
“ไม่มีไรมากหรอก ดนัยไปซื้อพวงมาลัยให้ฟ้าพวงนึงสิ เอาสวยๆ เลยนะ”
“ฟ้าจะเอาไปทำอะไรเหรอครับ”
“ก็คุณเกรซสั่งให้พวกเราร้อยมาลัยจะเอาไปไหว้พระ แต่ฟ้ากลัวร้อยไม่สวยแล้วจะบาปน่ะ ก็เลยซื้อเอาดีกว่า”
ดนัยลังเล “...แต่คุณเกรซเขาให้ร้อยเองไม่ใช่เหรอครับ”
“ไม่เป็นไรหรอก กิจกรรมนี้ไม่ได้เก็บคะแนน แค่ร้อยสนุกๆ เอง”
“เอ่อ... แต่ผมว่า”
“นะดนัยนะ ช่วยฟ้าหน่อย ถ้าให้ฟ้าร้อยเองต้องโดนคนอื่นหัวเราะแน่ๆ เลย ...นะนะ ดนัยนะ ช่วยฟ้าหน่อย” ฟ้ารุ่งจับมือดนัย ออดอ้อน
“ครับ ก็ได้ครับ”
ฟ้ารุ่งกอดดนัย ”ขอบคุณนะ”
ดนัยยิ้มเขินๆ
แนตตี้ท่าทางสบายตัวออกมาจากห้องส้วม มาส่องกระจกเช็คสวย แนตตี้มองไปบนอ่าง ไม่เห็นซองเอกสาร “เฮ้ย!”
แนตตี้ตกใจ ก้มดู หาทั่ว ในถังขยะ ในชักโครก ก็ไม่เจอ “ฉิบหายแล้ว!!!”
แนตตี้วิ่งเข้ามาในห้องประชุมใหญ่ เห็นสาวๆ กำลังพักผ่อนตามอัธยาศัย บ้างดื่มน้ำบ้างเล่นมือถือ บ้างเม้ามอย
สตาฟ 2-3 คนกำลังขนกล่องใส่ชุดกีฬาเข้ามา
“พวกเธอ! มีใครเห็นซองเอกสารในห้องน้ำมั้ย”
“ไม่เห็นค่ะ”
“แล้วเมื่อกี้มีผู้เข้าประกวดไปขอเข้าห้องน้ำบ้างรึเปล่า”