บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 1 หน้า 4
ฟ้ารุ่งเอาแขนที่กางอยู่แกล้งปัดแขนชมพูนุขให้เซ ชมพูนุชปัดกลับ ฟ้ารุ่งเซ ทั้งคู่หัวเราะคิกคัก แกล้งกันไปกันมา ดาวแอบมองทั้ง 2 หยอกกันอยู่มุมหนึ่ง รู้สึกว่าอยากจะมีเพื่อนอย่างนี้บ้าง
สวนตาลเมืองเพชร ต้นตาลยืนเรียงเป็นแนว หญ้าขึ้นเขียวดูร่มรื่นสบายตา เด็กหญิง 2 คน ชมพูนุชและฟ้ารุ่ง กำลังเล่นบทบาทสมมุติ ชมพูนุชถือมงกุฎที่ทำขึ้นเองง่ายๆ จากใบจากสาน ฟ้ารุ่งกำลังเล่นเป็นนางงามที่รอลุ้นผลประกวด
“...และผู้ที่ได้รับตำแหน่ง มิส ไทยแลนด์ ในปีนี้ได้แก่! “ ฟ้ารุ่งยิ้ม ลุ้น “นางสาวฟ้ารุ่ง นุ้ยคำ ค่า...”
ฟ้ารุ่งทำดีใจ เข้าไปไหว้ชมพูนุชแล้วย่อตัวรับมงกุฎ ชมพูนุชสวมให้ “ขอบคุณค่ะคุณชมพู่ “
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ตอนนี้คุณฟ้ารุ่งรู้สึกยังไงบ้างคะ”
“ดีใจมากเลยค่ะ เป็นวันที่ฟ้ารอมานานแล้วค่ะ และแล้ววันนี้ฝันของฟ้าก็เป็นจริงแล้วค่ะ” จู่ๆ มีทางตาลท่อนหนึ่งถูกโยนมาตกลงใกล้ๆ ฟ้ารุ่งตกใจ “ว้าย!!!”
ชมพูนุช ฟ้ารุ่ง หันไปเห็นดาวยืนหัวเราะอยู่ ชมพูนุชทัก “เธอมันเด็กใหม่ที่เพิ่งย้ายมาอยู่ห้อง 10 นี่”
“จำได้ด้วยเหรอ “
“จำได้สิ ก็ชั้นเห็นเธอเดินคนเดียว กินข้าวคนเดียวอยู่บ่อยๆ ...ไม่มีเพื่อนเล่นล่ะสิท่า”
“ถ้าจะให้มีเพื่อนปัญญาอ่อนอย่างพวกเธอชั้นก็ไม่อยากมีหรอก เล่นอะไรกันก็ไม่รู้ ...ตลก”
“นิสัยเสียแบบนี้สินะ ถึงไม่มีคนคบ ไปกันเถอะฟ้า” ชมพูนุชจูงมือฟ้ารุ่งเดินไป
ดาวเข้ามาดึงมงกุฎไปจากหัวฟ้ารุ่ง “ว้าย!”
ชมพูนุชโกรธ “เอาคืนมานะ!”
“อยากได้ก็ตามาเอาสิ” ดาวถือมงกุฎวิ่งหนีไป
ชมพูนุชวิ่งไล่ตามดาว ฟ้ารุ่งรีบวิ่งตาม “รอด้วยพู่”
ดาววิ่งหนีนำมา ชมพูนุชตามติดๆ ฟ้ารุ่งตามห่างๆ ชมพูนุชไล่กวดจนทันตะครุบดาว ทั้ง 2 สู้กัน ยื้อแย่งมงกุฎกัน ฟ้ารุ่งเอาใจช่วย สักพักมงกุฎฉีกขาด ฟ้ารุ่งตกใจ เสียดาย ชมพูนุชหยุด มองมงกุฎที่แหลกคามือ
ชมพูนุชเสียใจและโกรธมาก ปามงกุฎใส่หน้าดาว “วันหลังแกไม่ต้องมายุ่งกับพวกชั้นอีก ไม่งั้นโดนดีแน่” ชมพูนุชจับมือฟ้ารุ่งเดินกลับไป “ไปกันเถอะฟ้า เดี๋ยวชั้นทำให้ใหม่”
ดาวรู้สึกผิดที่ทำมงกุฎเค้าพัง มองมงกุฎที่ฉีกขาดแล้วที่พื้น