บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 18 หน้า 15
จู่ๆ พางกิวก็หายไปจากแสงไฟที่คริสบี๋ส่องไป และไปปรากฏขึ้นในรูปแบบเสียงกระซิบข้างๆหูของคริสบี๋ ซ้ายที ขวาที คริสบี๋ เหมือนมีอะไรมากระซิบอยู่ข้างหู “วินาทีนึงฉันอยู่ตรงนี้”
คริสกรีดร้องออกมาด้วยความกลัวและตกใจ “ว้าย!”
“อีกวินาที ฉันก็อยู่ตรงนี้แทน”
บี๋กอดคริสไว้แน่น กรีดร้องไปด้วยกัน ก่อนที่จะทรุดตัวล้มลงไป พางกิวหัวเราะอย่างมีนัยยะ
“มนุษย์ช่างน่าเวทนา คิดว่าตัวเองสามารถควบคุมทุกอย่างได้ ในโลกที่ไม่มีอะไรแน่นอนได้เลยเช่นนี้”
พางกิวโผล่ไปอยู่ข้างๆแบล๊ค แบล๊คตกใจร้องออกมา
ไคโรกระทุ้งทวนด้วยความโกรธ ตึ้ง! “ปล่อยนางออกมาเดี๋ยวนี้!!”
พางกิวจู่ๆก็โผล่ไปด้านหลังของไคโร พูดออกมาอย่างเร็วเหมือนจะหลอกให้ตกใจ “ก็ตามไปปลุกนางในโลกอเวจีของฉันสิ!”
ไคโรฟาดทวนไปตามเสียงของพางกิวแต่กลับไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้น พางกิวหัวเราะเย้ยความโง่เขลาของไคโร
“ใยถึงไม่มีใครเห็นความหวังดีของฉันบ้าง อะไรจะแน่นอนยิ่งกว่า ความตาย ความตายนี่สิ จีรังและจริงใจที่สุดและฉันก็พร้อมจะหยิบยื่นมันให้กับพวกแกแล้วแท้ๆ”
โฮชิหยัน “…ขี้ขลาดสมกับเป็นแกจริงๆ ใช้ร่างของมนุษย์ผู้อ่อนแอเป็นเกราะกำบัง”
พางกิวเงียบไป ทันใดนั้น เสียงดีดเหรียญดัง ติ๊ง!
“โถ โฮชิ ยอดนักรบผู้กล้าหาญ… ฉันอาจจะขี้ขลาด แต่อย่างน้อยฉันก็ยอมรับมัน ใครกันที่ขี้ขลาดจนไม่อาจยอมรับความอ่อนแอในตัวเองที่ไม่สามารถดูแลปกป้องคนรักไว้ตลอดได้”
พางกิวโผล่ไปด้านหลังสกาย และส่งเสียงหลอกอีกครั้ง “เธอว่าจริงไหม?”
สกายกรีดร้องตกใจเรียกชื่อโฮชิ “โฮชิ!”
โฮชิตวาด “อย่าไปยุ่งกับเธอนะ!”
พางกิวหัวเราะกับความโง่เขลาของเหล่ามนุษย์พวกนี้ “ชีวิตมันก็เหมือนกับเหรียญ แกว่าจริงมั้ย? …ในความกล้า ก็ย่อมมีความขลาด ในการเกิด ก็ย่อมมีการจากลา ในแสงสว่าง … ก็ย่อมมีความมืดพวกเจ้าถวิลหาเพียงแต่แสงสว่าง จนหลงลืมว่าโลกของข้าก็มีอยู่เช่นกัน”
เหรียญที่กำลังลอยคว้างอยู่กลางอากาศ ด้านหนึ่งสีขาว ด้านหนึ่งสีดำ
“หากไม่พบเจอความมืด แกจะรู้จักแสงสว่างได้อย่างไร ไหนลองทายสิ ว่าวันนี้พวกแกจะต้องพบเจอกับความสว่าง…” เหรียญกำลังจะตกถึงพื้น สีหน้าทุกคนดูระแวงและตกใจกลัว “หรือความมืดอันเป็นนิรันดร์....”
เหรียญตกถึงพื้น เผยให้เห็น ด้านสีดำของเหรียญ