บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 19 หน้า 3
รู้สึกซึ้งใจในความซื่อตรงของโฮชิ
“…แต่ที่ผ่านมา เธอดูแลเจ้าหญิงได้คุ้มค่าจ้างมากๆเลยนะนักรบ ฉันเองก็ต้องขอบใจเธอ”
สกายกับโฮชิ มองหน้ากัน แล้วหันไปบอกลุงเจตน์กับป้าแวนด้า
“ป้าคะ ลุงคะ เราไปก่อนนะคะ”
ทั้งสองคนเตรียมหยิบกระเป๋า จะเดินออกไป ทันใดนั้น เจตนน์ก็พูดรั้งทั้งสองคนไว้
“เดี๋ยว… ลุงมีเรื่องจะเล่า” สกาย โฮชิเงียบ มองเจตน์อย่างสงสัย
ย้อนกลับไปเมื่อ 25 ปีก่อน ภายในห้องพักฟื้นของสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง
“…เราได้รับจดหมายจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ว่าเขาอยากให้เราไปเยี่ยมเด็กชายคนหนึ่งที่นั่น…”
เจตน์กับแวนด้าที่ดูยังหนุ่มยังสาว เดินเข้ามาตามทางเดิน จนถึงหน้าห้องพักฟื้น โดยมีหมอที่ดูแลเด็กๆที่นี่เดินนำทางเข้ามา หมอคุยไปยิ้มไปเพราะเห็นว่าเจตน์กับแวนด้ามาเยี่ยมบ่อย
“เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้หนังสือของคุณเลยน้า ชอบโม้ใหญ่เลยว่าคุณเจตน์กับคุณแวนด้าเขียนการ์ตูนเก่งมาก …วันก่อนผมถามเขาว่าอยากได้อะไร เขาว่าอยากเจอพวกคุณ …นั่นเป็นคำขอสุดท้ายของเขา”
บรรยากาศเหมือนจะตึงเครียดขึ้นทันทีหลังจากที่หมอพูดว่านี้คือคำของสุดท้ายของเด็กชายโฮชิ เจตน์กับแวนด้าตกใจ อึ้งๆ รู้สึกเป็นห่วง
“คำขอสุดท้าย …เหรอคะ?”
“พอดีว่า เขาไม่สบายมากน่ะครับ น้องเขามีความเสี่ยงต่อโรคภาวะหัวใจล้มเหลว มีเลือดไปเลี้ยงหัวใจไม่พอ”แวนด้าใจเสียและเห็นใจเด็กชายโฮชิมาก เอามือไปจับแขนของเจตน์ไว้แน่น
“แล้วมันไม่มีทางรักษาได้เลยเหรอคะ?”
ทุกคนหยุดยืนที่หน้าห้องพักฟื้น หมอหันมายิ้มอย่างเข้าใจ
“คุณแวนด้าครับ จริงๆแล้ว ทุกอย่างในโลกนี้ มันก็มีความเป็นไปได้ทั้งนั้นแหละครับ สำหรับโฮชิเขาคงต้องอาศัยปาฏิหาริย์แหละเนอะ” หมอยิ้มอบอุ่นมีความหวัง “ใครจะไปรู้ล่ะครับ ปาฏิหาริย์อาจจะมีจริงก็ได้”
หมอสังเกตเห็นสีหน้าของแวนด้าที่เริ่มดูมีความหวังมากขึ้น หมอยิ้ม
“แต่ยังไงไม่ต้องเป็นห่วงมากนะครับ เจ้าโฮชิเขาเก่ง เขารู้อาการของเขาดี”
ประตูห้องพักฟื้นเปิดออก
“เชิญครับ”
เจตน์กับแวนด้าจับมือกัน ยิ้ม ไม่อยากให้โฮชิเห็นว่าตัวเองเครียดและเป็นห่วงจนเกินไป แล้วเดินเข้าไปในห้อง