บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 19 หน้า 5
โฮชิเหนื่อยจนหายใจไม่ทัน หัวใจของโฮชิทำงานหนัก พยาบาลเข้าไปจับโฮชิไว้อย่างใจเย็นและเป็นงาน โฮชิหายใจเข้าลึกๆ
“หนึ่ง… สอง… สาม… สี่… ห้า… หก… เจ็ด… แปด…” โฮชิหายใจออกยาวๆ “หนึ่ง… สอง… สาม… สี่…”
โฮชิทำซ้ำอย่างนั้น 3-4ครั้ง ก่อนจะเริ่มกลับมาสบายเหมือนเดิม
“เก่งมาก” พยาบาลคืนสมุดให้โฮชิ “…ได้เวลากินยานอนแล้ว”
โฮชิ มองนางพยาบาลเขินๆ นางพยาบาลป้อนยาให้โฮชิ พยาบาลแกล้งดุโฮชิ “ห้ามดื้ออีกนะ!”
โฮชิพยักหน้า ยิ้มเขินๆ
เด็กชายซันเข้ามาดึงมือนางพยาบาล “พี่สาว ป้อนผมบ้าง”
พยาบาลมองดุซันที่กำลังเรียกร้องความสนใจ ซันหน้าเจื่อนๆ ทันใดนั้น ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินมาตามทางเดิน พร้อมเสียงดีดเหรียญขึ้นดัง ติ๊ง! โฮชิ กับ ซัน รีบขึ้นเตียงเอาผ้าคลุมตัวทันที
ที่ประตู ครูใหญ่ ผู้ปกครองสูงสุดของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เข้ามายืนที่หน้าห้องพักฟื้นเด็กเล็ก แล้วตวาดด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัด แต่รู้ว่าเปี่ยมด้วยความเมตตาและห่วงใย “เสียงดังโวยวายอะไร?! …ปิดไฟนอน!!”
หน้าครูใหญ่ที่ดูดุและโหดมาก เสียงโยนเหรียญ ชึ๊ง!
“ส่วนครูใหญ่สุดโหดคนนี้ ผู้ที่มักจะมากับความมืดและทำลายความสุขของเด็กๆ เหมือนพางกิวที่คอยจะใช้ความมืดของตัวเอง ดับแสงสว่างของดวงดาว ดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์อยู่เสมอ”
บนเตียง โฮชิกับซันนอนคุมโปงในผ้าห่มนิ่งๆ แกล้งหลับตาปี๋ ครูใหญ่ดีดเหรียญให้เกิดเสียงซ้ำๆ เดินตรวจตราไปทีละเตียง
“ฉันรู้นะว่ามีเด็กดื้อที่ไม่ยอมนอนอยู่ ไหนมีใครจะตื่นขึ้นมาสารภาพมั้ย” ครูใหญ่ดีดเหรียญ
“ถ้าไม่มีฉันจะโยนเหรียญเสี่ยงทาย...” ครูใหญ่ดีดเหรียญ “ออกหัว”
ครูใหญ่ทำหน้าทะเล้นแกมโกงด้วยความด้วยแกล้งให้เด็กกลัว “เด็กเตียงฝั่งซ้ายต้องโดนจับไปทำโทษ”
เด็กฝั่งซ้ายส่งเสียงฮือกันออกมาเบาๆ พยายามสุดชีวิตที่จะหลับ
“ออกก้อย…จะโดนกันทั้งห้องเลย!”
เด็กทุกคนกลัวจนตัวสั่น เงียบกริบ ครูใหญ่ยิ้มพอใจแบบร้ายๆ และปิดประตูเดินออกไป แวนด้าดูนาฬิกาข้อมือ พลันนึกได้ว่ามีนัดสำคัญ “แย่แล้ว!”
ครูใหญ่หันมามองดุแวนด้า แวนด้ากับเจตน์เกร็งๆ รีบพากันย่องออกไป
“คืนนั้น แวนด้ามีนัดกับน้องสาวแท้ๆของเธอ…”