บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 4 หน้า 2
ในตึกร้าง ลูน่าวิ่งไปหาหน้าต่างที่ใกล้ที่สุด ตะโกนหาโฮชิสุดเสียง “โฮชิ!!!!....”
ลูน่าวิ่งไปยังหน้าต่างอีกบาน ร้องเรียก “โฮชิ! ฉันอยู่นี่!!”
ที่มุมหนึ่งภายนอกหน้าต่าง ใครคนหนึ่งกระโดดใช้ทวนฟาดเสียงที่ลูน่าส่งหาโฮชิจนขาดสะบั้นลงทันควัน ลูน่า เห็นไคโรถือทวนอยู่ในมือที่กำทวนแน่นจนมือสั่น ก่อนจะกระแทกทวนลงกับพื้นเสียงดังด้วยความโกรธเกรี้ยว ปั้ง!!! ลูน่าตกใจ ไม่คิดว่าไคโรจะฟื้นเร็วขนาดนี้
ในตึกร้าง ไคโรจับเข้าที่แขนลูน่า จะลากกลับไปขัง “มานี่!”
ลูน่าสะบัดมือไคโรออก “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!!”
ไคโรนิ่งไป ไม่กล้าแตะต้องตัวลูน่า ลูน่าเดินกลับเข้าไปในกรงด้วยตัวเอง อย่างนิ่งงัน เจ็บใจที่หนีไปไม่รอด ไคโรมองตามลูน่า เจ็บใจ แต่ไม่อยากทำให้ลูน่าเจ็บ
บนรถสกาย สกายขับรถกลับบ้านเงียบๆ โฮชินั่งมาในรถ มองสกายที่เงียบผิดปกติ
“เธอเป็นอะไรรึเปล่า?”
“เป็นสิ”
“เป็นอะไร?”
“เป็นห่วงนายไง”
โฮชิเงียบ รู้สึกได้ว่าอยู่ๆใจเต้นแรง
“นายเริ่มมีความรู้สึกเหมือนฉันแล้วใช่มั้ย?”
โฮชิตกใจ “ห๊ะ!”
“หมายถึง นายกลัว”
โฮชิอึกอัก “กลัวเหรอ?”
“กลัวที่จะต้องอยู่คนเดียวไง…”
โฮชิไม่ตอบ นั่งนิ่ง บรรยากาศในรถเงียบ
“โลกนี้มีอะไรที่นายยังไม่รู้อีกเยอะ” สกายเงียบ “…ให้ฉันอยู่ข้างๆ คอยช่วยนายเถอะนะ”
โฮชิรู้สึกร้อนขึ้นมาอย่างประหลาด เบือนหน้ามองออกไปนอกกระจก ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไร
“…อีกอย่าง ถ้านายเป็นอะไรไปลูน่าจะทำยังไง”