บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 20 (จบบริบูรณ์) หน้า 7
สกายนิ่ง เริ่มอ่านสุนทรพจน์
“…ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ขอบคุณสถาบันวิจัยดาราศาสตร์ที่มอบรางวัลนี้ให้กับฉัน ขอบคุณศาสตราจารย์ซิงที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ของฉัน ขอบคุณป้าแวนด้า คริสกับบี๋ แบล็ค ลุงเจตน์ เจ้าแหง่ว ทุกคนคือกำลังใจสำคัญที่ทำให้ฉันมาถึงจุดนี้ได้ …รางวัลนี้เป็นรางวัลที่มีความหมายกับนักดาราศาสตร์รุ่นใหม่อย่างฉัน จุดประกายให้ฉันและทุกคนที่นี่มีพลังที่จะศึกษค้นคว้าและปกป้องกลุ่มดาวบนท้องฟ้าของเราต่อไป”
สกายยิ้มให้ทุกคน “…ตอนเด็กฉันชอบมองดวงดาวบนฟ้า ฉันฝันว่าสักวันจะได้เป็น เจ้าของดาวสักดวงบนฟ้า ตอนนั้นมันเป็นแค่ความเพ้อฝันของวัยรุ่นที่ไม่มีทางเป็นจริงจักรวาลนี้กว้างใหญ่เกินกว่าที่ใครจะครอบครองได้ แล้วดวงดาวบนฟ้ามีมากกว่าเม็ดทรายในทะเล …แต่วันนี้ฉันได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าความฝันเป็นจริงได้ ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถของเรา หน้าที่ของนักดาราศาสตร์ที่ดี คือต้องไม่หยุดศึกษาค้นคว้า และไม่หยุดฝัน”
สกายเหลือบไปเห็นที่มุมหนึ่งในห้องแกลเลอรี่ เห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่กลางวงล้อมเขาหน้าตาเหมือนโฮชิ กำลังยืนมองมาจากด้านล่างเวที เขากำลังมองดูเธอยิ้มๆ ใส่แว่นตาและใส่ชุดทำงาน สกายมองโฮชิที่อยู่ด้านล่างเวที อึ้งๆ สกายตกใจ สกายนิ่ง ในห้องเงียบ สกายพยายามเรียบเรียงสิ่งที่อยู่ในใจ เพื่อจะบรรยายสิ่งที่คิดออกมาจากความรู้สึกในใจจริงๆ ทุกคนในห้อง งุนงง ว่าสกายหยุดพูดทำไม ศาสตราจารย์ซิงเหวอๆ
สกายเห็นว่าชายคนนั้นได้หายไปแล้ว สกายยังไม่อยากเชื่อ ขยี้ตาเบาๆก่อนจะลืมตามองให้ชัดๆแต่ก็ไม่เห็นโฮชิแล้วจริงๆ สกายปรับอารมณ์ความรู้สึกกลับมาอยู่กับปัจจุบัน นิ่งก่อนจะเริ่มกระแอมเบาๆ น้ำเสียงเริ่มเปลี่ยน เพราะความรู้สึกที่ท่วมท้นในใจที่จะได้ระบายออกมา
“…สี่ปีก่อน เหมือนกับว่าจักรวาลนี้รับฟังคำอธิษฐานของฉัน มีบางอย่างเกิดขึ้นในวันธรรมดาที่แสนพิเศษ ดาวดวงหนึ่งเคลื่อนผ่านมาใกล้โลกของฉัน พาใครคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต เปลี่ยนโลกที่แสนธรรมดาของฉันไปตลอดกาล ฉันรู้จักรักและรู้จักสูญเสียในเวลาเดียวกัน เขาเติมพลังชีวิต สร้างแรงบันดาลใจ ใครจะรู้ว่าคนๆนึงผ่านมาในชีวิตของเราช่วงหนึ่งเพื่อทำให้เราจดจำเขาไปตลอด เขาคือเรื่องเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นจริงตรงหน้าฉัน แต่สุดท้ายเขาก็หายไปพร้อมกับดาวดวงนั้น เขาทำให้รู้ว่าฉันไม่ได้เดียวดาย เพราะเมื่อไรที่ฉันมองฟ้าแล้วยังมีดาว ...เขาจะยังอยู่ตรงนั้น คอยเฝ้าดูฉันเสมอ…ตั้งแต่วันนั้น เหมือนฉันได้รับพลังงานดีๆ ฉันเลิกกลัว ฉันเริ่มทำฝันให้เป็นจริง ถ้าเราเชื่อสักอย่าง สิ่งที่เหลือเชื่อก็เกิดขึ้นจริงได้เสมอ …แค่เราต้องเริ่มลงมือทำวันนี้ ตอนนี้ วินาทีนี้ ให้ดีที่สุด เพื่ออนาคตของเรา!”
ทันทีที่สกายพูดจบ เสียงปรบมือดังสนั่น สกายสอดส่ายสายตาไปทั่ว เห็นแบล็คกำลังปรบมือ ชูนิ้วโป้งบอกสกายว่าเยี่ยม แล้วถ่ายรูปให้สกาย สกายโบกมือให้แบล็ค เสียงปรบมือยังดังอยู่ สกายคิดๆว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่