บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 12 หน้า 3
สกายผละออกทันที “ขอโทษ!!” สกายกลับมาสนใจรูปถ่ายต่อ “…ลุงหนวด ร้านเจ๊เขียว ภูเขา ทะเล!!”
“สรุปทะเลนี่มันที่ไหนเหรอ?”
สกายชะงัก คิดๆตามโฮชิ “นั่นสิ …ฉันก็จำไม่ได้” สกายมองหน้าโฮชินิ่งๆ จ๋อยอีกครั้ง
ผ่านเวลา ภายในห้องนั่งเล่นบ้านสกาย สกายนั่งอยู่หน้าจอโน๊ตบุ๊ค กำลังเสิร์ชหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต โฮชิมองดูสกายที่ท่าทางมุ่งมั่น สกายวางแผนที่ประเทศไทยลงบนโต๊ะ
“ฉันลองเสิร์ชดูละ ร้านเจ๊เขียวมีอยู่ทั่วประเทศเลย” สกายมองข้อมูล แล้วหยิบมาขีดฆ่า
“ตัดเจ๊เขียวภาคอีสานออกเพราะไม่มีทะเล เจ๊เขียวภาคเหนือก็ด้วย ที่มีทะเลก็เหลือแต่… โอ้โห! คนละทิศเลย”
“ไหน?”
“ดูนะ” สกายเอาหมุดสีแดงปักบนแผนที่จังหวัดกรุงเทพ “ตอนนี้เราอยู่กรุงเทพฯ” สกายเอาหมุดสีเหลืองปักจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ “…นี่เจ๊เขียวปราณบุรี อยู่ภาคใต้” สกายเอาหมุดสีน้ำเงินปักที่จังหวัดตราด “ส่วนนี้เจ๊เขียวเกาะช้าง มันอยู่ทะเลฝั่งตะวันออก”
“เราก็ไปทั้งสองที่เลยสิ ไม่เห็นไกลเลย”
“โฮชิ” สกายพยายามอธิบาย “…ในแผนที่มันดูใกล้มาก แต่ความจริงมันไกลกันหลายร้อยกิโลเลยนะ เราต้องเลือกไปสักแห่งแล้วล่ะ”
“เลือกยังไง?”
สกายคิดๆ มองโฮชิ
ผ่านเวลา บ้านสกาย ภายในห้องนั่งเล่น สกายตั้งท่าเตรียมเป่ายิ้งฉุบ เอามือไปซ่อนไว้ข้างหลัง ท่าทางมุ่งมั่นมากเป็นพิเศษ โฮชิยืนตรงข้าม มองๆ เอามือไปซ่อนไว้ข้างหลังแบบงงๆ
สกายร้องเสียงดังมาก “ยางยิงเยาปักกะเป่ายิ้งฉุบ”
สกายออกค้อน โฮชิตกใจ เหวอๆ ทำนิ้วเป็น ไอเลิฟยู สกายมอง เขินๆ “ทำท่าในเป่ายิ้งฉุบสิ”
“เป่ายิ้งฉุบ! …คืออะไร?”
“เออ! นายไม่เคยเล่น” สกายเข้าไปสอนอย่างเร็วๆ “…เอานิ้วทำเป็นอาวุธได้สามอย่าง”
“ทำทำไม” โฮชิชูดาบขึ้นมา “ฉันมีดาบ”
“ห้ามใช้ดาบ!” สกายจับมือโฮชิ “นี่คือค้อน” สกายจับมือโฮชิแบออก “นี่คือกระดาษ”
สกายจับมือโฮชิทำท่าชูสองนิ้ว “…นี่คือกรรไกร”