บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 12
บทประพันธ์ : นรอินทร์ – พรรณวดีบทโทรทัศน์ : ปิยพร วายุภาพ
ที่วางระเบิด รามิลตกใจสุดขีดตัดสินใจหันหลังควับตั้งท่าจะเผ่น นาฬิกาบอกเวลาว่าเหลือ 1นาทีสุดท้าย
“หนี ฉันต้องหนีเดี๋ยวนี้!!!!!”
เภตราโรยเชือกห้อยลงมาอย่างเท่!!!!! เภตราใช้เท้าถีบกระจกหน้าต่าง ตึ่บบบบบบบ!!!!!! กระจกกลับไม่แตก เภตราเลยดีดตัวออกแล้วลอยตัวถีบกระจกอีกครั้ง ตึ่บบบบบบบ!!!!! กระจกก็ยังไม่แตกอยู่ดี เภตราตัดสินใจดีดตัวไปไกลขึ้น ก่อนจะถีบกระจกเต็มแรง เพล้งงงงงงง!!!!!! รามิลที่กำลังจะหนี หันมาเห็นเภตราทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างเท่สุดๆ รามิลหันมาดีใจมาก “มาแล้ว!!!!!!”
เภตรารีบหยิบเครื่องมือจากมือรามิลมา แล้วแหวกกล่องระเบิดออกดู ตัวเลขนาฬิกาบอกเวลานับถอยหลัง 5...4....3....2... เภตราตัดสายไฟไปเส้นหนึ่ง ขณะที่นาฬิกาหยุดที่ 1 วินาทีสุดท้ายพอดี ตี๊ดดดดดดดดด!!!!
รามิลและเภตราโล่งอกสุดๆ
ที่จอดรถโรงพยาบาล เภตรารีบวิ่งมาที่รถ แล้วเปิดประตูขึ้นรถทันที สตาร์ทเครื่องแล้วแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว
บริเวณด้านนอกกองถ่าย ผู้ช่วยผู้กำกับกำลังช่วยเหมียวที่ถูกจับมัดนั่งอยู่ในซอกๆหนึ่ง โดนปลอดผ้าที่รัดปากไว้ออกมา ขณะที่ดนูถามด้วยความสนใจ “นี่ใครทำเธอแบบนี้เหรอเหมียว”
“นั่นสิ อั้มว่ามันต้องเป็นโจรโรคจิตหื่มกามนิสัยเลวทรามผิดมนุษย์ถึงได้กล้าทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงได้”
“ไหนบอกมาซิว่ามันเป็นใคร ผมจะแจ้งตำรวจจับมันเอง”
เหมียวอึกอักไม่รู้จะพูดยังไงดี “จริงๆเหมียวไม่ได้เป็นไรมาก เหมียวไม่เอาเรื่องก็ได้ค่ะ”
“ไม่เอาเรื่องได้ไง นี่มันทำร้ายร่างกายกันเลยนะ” เหมียวหน้าเจื่อนๆไม่รู้จะพูดยังไง ขณะที่อั้มคาดคั้น
“บอกมาสิเหมียว พี่จะเรียกร้องความยุติธรรมให้เธอเอง ใครที่มันรังแกเธอมันต้องติดคุกหัวโต เดี๋ยวพี่จะหาทนายให้เธอฟ้องทางแพ่งเรียกค่าทำขวัญเอาให้หนักๆด้วย”
“เจ๊อยากรู้จริงๆเหรอคะ”
ดนู อั้ม ผู้ช่วย “ใช่!!!!!บอกมาว่าใคร ใคร”
“คนที่ทำร้ายเหมียวคือ...คุณเภตราค่ะ” อั้มสวนทันที “เลวที่สุด”
อั้มนึกได้ “ฮ๊า วาไงนะ ยัยเภเนี่ยนะทำร้ายเธอ” เหมียวพยักหน้าหงึกๆ อั้มลมแทบจับเลยทีเดียว