บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 10 หน้า 3
“จริง แค่มีข่าวว่าคุณเจออุบัติเหตุ ทีมงานก็จ้องจะลาออกไปทำที่อื่นแล้ว” เภตราหน้าเจื่อน เครียดมาก
ขณะที่ยุทธพงศ์น้ำเสียงหนักแน่นเช่นกัน “หมวดคือหัวหน้าทีมคดีนี้ แล้วเราก็เสียเวลามามากพอแล้ว ถ้าปิดคดีนี้ไม่ได้ ผมคงต้องพิจารณาเรื่องสองขั้นทั้งหมวดเองแล้วก็ของผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหมดของหมวด” รามิลหน้าเจื่อนเครียดมาก
ภายในห้องน้ำบริษัทดนู เภตรานั่งอยู่บนฝาชักโครกสีหน้าตกใจมาก
“เฮ้ย ทำอย่างนั้นไม่ได้นะ แค่ผมคนเดียวไม่เท่าไหร่ นี่ลูกน้องผมต้องชวดสองขั้นไปด้วยแบบนี้ผมยอมไม่ได้หรอก”
รามิลสีหน้าเซ็งๆ “แล้วจะให้ฉันทำไง ให้ฉันนำทีมลูกน้องคุณไปปิดคดีบ้าๆอะไรนั่น คุณคิดว่าฉันจะมีปัญญาทำมั้ย”
เภตราพยายามตะล่อมรามิลเอาใจช่วยสุดๆ “แต่คุณมีผมอยู่นี่ไง ผมไม่มีทางยอมให้คุณเสี่ยงอันตรายคนเดียวหรอกน่า นะๆๆ ไหนๆเราก็ลงเรือลำเดียวกันขนาดนี้แล้วก็ช่วยให้ถึงที่สุดเถอะนะ”
รามิลสีหน้าอ่อนลง “เออๆๆ ฉันจะลองดูก็ได้ ว่าแต่คุณเถอะ ไปเจอคุณดนูเป็นไงบ้าง”
เภตราถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เค้ายืนยันจะให้ผมถ่ายละครต่อให้ได้น่ะสิ”
รามิลสวนขึ้นทันที “งั้นคุณก็ต้องกลับไปเล่นละครต่อ ไม่รู้ล่ะ แล้วฉันจะพยายามเป็นหมวดมือเหล็กแทนคุณก็แล้วกัน แต่ตอนนี้ฉันว่าเราแยกย้ายกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวฉันต้องไปประชุมอีก เจอกันตอนเย็นนะ”
เภตราพยักหน้าเซ็งๆ “โอเคๆ” เภตรานึกได้ “อ้อ แล้วอย่าหลุดพูดเข้าข้างนายฤทธิ์ชาติล่ะ เดี๋ยวจะเสียรูปคดี”
รามิลหงุดหงิดฮึดฮัด “รู้แล้วน่า”
รามิลวางสายพลันเก็บมือถือ แล้วสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ พลันผลักประตูห้องน้ำออกไปทันที
ภายในบ้านฤทธิ์ชาติ พวงครามนั่งเครียดด้วยความกลุ้มใจ ขณะที่ฤทธิ์ชาติเดินเข้ามา พวงครามเห็นฤทธิ์ชาติก็ลุกขึ้นเข้าไปหาทันทีด้วยความร้อนใจ “ลูกฤทธิ์!!!!! เป็นไงบ้างลูก ตำรวจได้เบาะแสเรื่องเพชรรึยัง”
ฤทธิ์ชาติถอนหายใจสีหน้าเครียด “ยังเลยครับ”
พวงครามทิ้งตัวนั่งลงอย่างหมดหวัง “โธ่ ยังตามหาไม่ได้อีกเหรอ แล้วนี่แม่จะมองหน้าคุณหนึ่งติดได้ยังไง”
“คุณแม่ครับยังไงคุณหนึ่งก็ได้เงินจากบริษัทประกัน เผลอ ๆ อาจได้มากกว่ามูลค่าเพชรด้วยซ้ำไป”
พวงครามพยักหน้าหงึกๆเห็นด้วย “ก็จริงสินะ ยังดีที่ทำประกันไว้ แต่ถึงยังไงแม่ก็อดเสียใจไม่ได้อยู่ดี เจ้าของเค้าใจดีให้ยืมมาโชว์ แต่กลับทำของเค้าหาย แค่นึกขึ้นมาทีไร มันก็อดเสียใจจนกลั้นน้ำตาไม่ได้”
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะร่วมมือกับทางตำรวจ ทำทุกทางให้ได้เทียร่าคืนมา”
“คราวเคราะห์อะไรของแม่ก็ไม่รู้ เฮ้อ ถ้าฟังคำเตือนของหมอนักษัตรแต่แรก ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้”
พวงครามเสียใจและเสียดายอยากจะร้องไห้เต็มที ฤทธิ์ชาติแอบยิ้มร้าย ด้วยความพอใจ
ภายในห้องดนู เภตราเดินเข้ามาสีหน้าเครียดสุดๆ ขณะที่อั้มที่นั่งรออยู่หันมาถามอย่างสงสัย
“เป็นอะไรฮะยัยเภ ทำหน้าอย่างกับถ่ายไม่สุดอย่างนั้นแหละ”