บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 10 หน้า 5
“อาการบาดเจ็บของน้องเภเป็นยังไงบ้างคะ” เภตรายิ้มรับพยายามเก็บอาการตื่นเต้น “ก็ยังไม่หายดีเท่าไหร่ค่ะ”
“อ้าว แล้วอย่างนี้จะกลับมาเล่นละครได้เหรอคะ”
อั้มรีบสวนขึ้นทันที “ที่ว่ายังไม่หายดีนี่แค่นิดๆหน่อยๆค่ะ แต่ยังไงก็กลับมาเล่นละครได้แน่นอน รวมถึงงานอีเว้นท์ก็ยังรับเป็นปกตินะคะ” เภตราหันขวับไปค้อนอั้มทันที เสียงหลุดแมนมาก “เฮ้ย ไหนบอกว่าแค่เล่นละครไงเจ๊”
ทุกคนชะงักกันหมดหันมาทางเภตรา เภตราหน้าเจื่อนรู้ตัวว่าลืมตัวไปหน่อย ก็ทำสีหน้าอ่อนลง
“คือเภว่าเภยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่น่ะค่ะ”
“อ้าว น้องเภยังไม่ดีขึ้นแล้วคุณดนูยังจะให้กลับไปทำงานอีกเหรอคะ”
“คือเราคุยกันแล้วครับ เภตรายืนยันว่าสามารถเล่นละครได้แน่นอน”
“ใช่ค่ะ ยัยเภเป็นคนที่มีสปิริตนักแสดงสูงปรี๊ดดดด ไม่งั้นคงไม่ได้เป็นไข่มุกแห่งเอเชียหรอกจริงมั้ยคะ”
นักข่าวเออออห่อหมดกันหมด “งั้นบอกได้มั้ยคะว่าจะเริ่มทำงานเมื่อไหร่”
“ยังไม่รู้/พรุ่งนี้/พรุ่งนี้” เภตราได้ยินก็ร้องเสียงหลง “เฮ้ยยยย!!! พรุ่งนี้เลยเหรอ!!!!”
นักข่าวเงียบกริบกันหมดหันมาทางเภตรา
“ก็คิวถ่ายมีถ่ายพรุ่งนี้ไง” ดนูเปรย
“ใช่ เธอจำไม่ได้เหรอยัยเภ ก็พี่ส่งเมลล์เบรกดาวน์ไปให้แล้วไง”
เภตราสีหน้าเครียด ทำอะไรไม่ถูก “จะ จะ จำได้ค่ะ”
อั้มเห็นท่าไม่ดีรีบตัดบท “วันนี้ยัยเภคงจะเหนื่อยมาก ขออีกคำถามเดียวนะคะ”
“มีอะไรอยากฝากไปยังผู้ชมและแฟนคลับบ้างมั้ยคะ” ทุกคนรอฟังคำตอบจากเภตรากันหมด
“คือ...อยากฝากทุกคนว่า..สี่ตีนยังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง ถ้าเภทำอะไรให้ผิดหวังไปบ้างก็อภัยให้เภด้วย แต่ยังไงเภจะตั้งใจทำงานอย่างสุดชีวิตเพื่อทุกคนนะคะ” เภตราชูสองนิ้ว “สู้ๆ”
นักข่าวและแฟนคลับน้ำตาซึมกันหมด ขณะที่อั้มรีบปรบมือนำขึ้นมาทันที ไม่นานนักเสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ
ขณะที่นักข่าวคนหนึ่งหันมาพูดกับกล้อง เห็นว่าเป็นรายงานสด
“เพราะแบบนี้เธอถึงเป็นที่รักของคนไทยทั้งประเทศ นักแสดงเจ้าบทบาทที่ถ่อมตัวและน่ารักที่สุด ไข่มุกแห่งเอเชีย เภตรา ภาวดีค่ะ”
เภตราเดินมากับอั้มที่บริเวณหน้าบริษัท ขณะที่อั้มหันมาถามด้วยความสงสัย “อ้าวเภ นี่ไม่ได้เอารถมาเหรอ”
“เปล่าค่ะ เภจะกลับแท็กซี่”
“อ่ะๆ งั้นพี่ไปส่งดีกว่า ขึ้นรถสิ” อั้มเปิดประตูจะขึ้นรถ แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อั้มหยิบมารับสาย
“คะ คุณดนู” อั้มเหล่ๆเภตรา “มีธุระสำคัญเหรอคะ ค่ะๆ” อั้มวางสายหันมาบอกเภตรา “คุณดนูเรียกพี่ไปคุยน่ะ”
“ไม่เป็นไรเจ๊ เภกลับเองได้ งั้นเภไปก่อนนะ” เภตราเดินออกไปเลย อั้มมองตามหลังเภตรารู้สึกว่าท่าเดินแม๊นแมน
อั้มเปรยๆ “ทำไมวันนี้เดินแปลกๆวะ”