บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 18
ลานกว้างทางไปลำธาร พริริสาเดินกึ่งวิ่งมาตามทางพลางพยายามกดรีโมทรถสุ่มเอา ให้เสียงสัญญาณดัง เพื่อหาว่ารถจอดอยู่ตรงไหน แต่ก็หาไม่เจอ พริริสายิ่งร้อนใจ วิ่งไปสะเปะสะปะอย่างไม่รู้ทิศทางออกไปจากบริเวณนั้นเพื่อหาว่ารถจอดอยู่ที่ไหน ธีภพวิ่งตามมาเห็นหลังพริริสาไวๆ วิ่งหายไปอีกด้าน จึงรีบวิ่งตามไป
ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มเหมือนฝนกำลังจะมา พริริสาวิ่งมาจนถึงริมลำธาร ไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี อีกใจก็พะวงว่าธีภพจะตามมาทัน ธีภพวิ่งตามมาพยายามมองหาพริริสา พริริสาหันไปเห็นธีภพกำลังจะเจอตนก็ตัดสินใจข้ามลำธารไปอีกฟากเพื่อหนีธีภพ
ธีภพหันมาเห็นพริริสากำลังข้ามลำธารหนีก็รีบวิ่งตามไป “ริสา”
พริริสาจะข้ามลำธารไปอย่างลำบาก พลางเหลียวหลังมามองเห็นธีภพที่ตามมาก็ชะงัก “คุณภพ” พริริสากลัวธีภพจะตามมาทัน
ธีภพมาถึงริมลำธารก็ยืนรีรออย่างเป็นห่วงพริริสากลัวจะพลาดตกน้ำ “ริสา กลับมา มันอันตราย”
“ยังไงฉันก็ไม่กลับ ฉันจะไม่ตอบคำถามอะไรคุณทั้งนั้น” พริริสาพูดจบก็พยายามข้ามหินตามลำธารไปอีกฝั่ง
“ริสา กลับมา”
พริริสาไม่ฟังเดินข้ามก้อนหินไปเรื่อยๆ แต่ไปได้แค่ครึ่งทางก็ลื่นถลาตกน้ำไป “กรี๊ดดด!!” พริริสาพยายามตะเกียกตะกายเกาะโขดหินแถวนั้น แต่เกาะไม่ทันถูกแรงน้ำพัดไป
ธีภพตกใจ “ริสา” ธีภพถอดรองเท้า ถอดนาฬิกา วางโทรศัพท์มือถือไว้ที่โคนต้นไม้แถวนั้นก่อนตามลงไปช่วย
หน้าตึกบ้านคณิน คณิน กานดาและกรนันท์ ลงจากรถ
คณินซัก “คุณวิเขาว่าไงบ้าง”
“เขาก็คงรู้สึกผิดล่ะค่ะ ที่จู่ๆลูกชายก็หายไปกับเลขา”
คณินแปลกใจกับคำพูดกานดา “แล้วเรื่องข่าวยัยเกรซกับเจ้าชายคามินล่ะ”
“เรื่องนั้นเขาจะคิดยังไงก็ช่างเขาเถอะค่ะ”
คณินนึกเคืองที่กานดาพูดเหมือนไม่แคร์อะไร “คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง ลูกเราหมั้นกับลูกชายเขาแต่ไปมีข่าวกับผู้ชายคนอื่น ไม่เท่ากับลูกเรากลายเป็นผู้หญิงหลายใจหรือไง”
“คุณพ่อ!”