บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 7 หน้า 3
จินตนาและคณินหลบมาคุยอีกด้านบริเวณนั้น จินตนาไม่พอใจ “พวกมันออกไปจากชีวิตแกนานแล้ว แกจะยัง ดิ้นรนมาเจอพวกมันอีก ทำไม”
“แต่นั่นลูกผมนะครับ”
“แกมีลูกสาวคนเดียวคือยัยเกรซ ลูกที่เกิดกับกานดา คนอื่นไม่ใช่ อย่าเอามันมานับรวมกับบูรพเกียรติ แม่ขอสั่งห้ามแกมาเจอกับมันอีก”
“ผมคงทำไม่ได้”
จินตนาขู่ “อย่าให้แม่โกรธคณิณ แกก็รู้ว่าถ้าแม่โกรธมันจะเป็นยังไง คนที่เดือดร้อนไม่ใช่แก แต่จะเป็นนังสองแม่ลูกนั่น”
คณินผิดหวังอย่างรุนแรงที่จินตนาไม่ยอมรับพีรดาและลูกเลยสักนิด แม้เวลาจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม
มูลนิธิช่วยเหลือเด็ก คณินนึกถึงอดีตก็รู้สึกเศร้าใจ พยายามไล่ความผิดพลาดในอดีตออกไป “ลูกสาวอีกคนของอาก็ชอบพวกขนมอมยิ้มเหมือนเด็กๆพวกนี้นี่ล่ะ”
“คุณอาไม่ได้เจอเขาอีกเลยเหรอครับ”
คณินส่ายหน้า “อาพยายามตามหาพวกเขา แต่พีรดาก็พาลูกหนีไปอีก อาจนปัญญาไม่รู้จะตามหาพวกเขาที่ไหน อาคงไม่มีวาสนาจะได้เจอหน้า...พริริสา”
“พริริสา?”
“ลูกสาวของอาอีกคนชื่อ พริริสา ตอนนี้อายุก็น่าจะพอๆกับยัยเกรซกับริสานั่นล่ะ”
ธีภพฟังเรื่องราวลูกสาวอีกคนของคณินอย่างรู้สึกสะกิดใจ คงเพราะสาเหตุนี้ที่ทำให้คณินเอ็นดู “ริสา”อยู่ไม่น้อย
บ้านคณิน กานดาและจินตนาเดินเข้ามาในบ้าน ยังติดใจสิ่งที่พริริสาพูดไว้
“นังเด็กนั่นมันพูดเหมือนมันรู้อะไรมาเลยนะคะคุณแม่”
“อย่าไปสนใจมันเลย มันก็พูดไปเรื่อยหรือไม่ก็อาจจะได้ยินเรื่องซุบซิบมาจัดการให้มันออกไปได้ก็ถือว่าจบแล้ว” กรนันท์เดินตามหลังมาไม่ได้ยินที่สองคนนั้นคุยกันก่อนหน้านี้ “จริงๆคุณพ่อน่าจะไล่มันออก ไม่เห็นต้องไปจ่ายเงินเดือนให้มันเลยนะคะ”
“เงินเดือนแค่เดือนเดียว ช่างมันเถอะ คิดซะว่าฟาดหัวมันไป ท่าทางนังเด็กนั่นก็ไม่ใช่น้อยด้วยงั้นมันคงไม่กล้าเข้าหาธีภพ แล้วมาลงไม้ลงมือกับเรา”
“แต่เกรซก็ตบมันก่อนเหมือนกันนะคะ มันออกไปจากบริษัทได้ เกรซก็มีความสุขแล้วค่ะ”
“หวังว่ามันจะไม่ไปทำอะไรลับหลังเราอีกนะคะ” กานดาเปรย
“ก็ให้มันลองดู ฉันไม่ยอมให้ใครมาทำแย่งความสุขยัยเกรซไปเด็ดขาด” จินตนาเข้าไปกอดกรนันท์ประคบประหงมอย่างรักใคร่