บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 4 หน้า 3

“ผู้ช่วยเลขา...มาทำไม” จินตนาสงสัย

โถงทางเดินบ้านคณิน พริริสาถือแฟ้มเอกสารยืนรออยู่ เห็นรูปที่วางประดับอยู่บนชั้นวางของเป็นรูปภาพครอบครัวคณินดูมีความสุขยิ้มแย้มวางเรียงรายอยู่ พริริสาพยายามทำใจให้เข้มแข็งมองรูปเหล่านั้น แต่หัวใจก็อดหวั่นไหวไม่ได้ที่เห็นคนทำร้ายตนมีความสุข  กานดาและจินตนาเดินออกมาพร้อมคนใช้อย่างตั้งแง่ เพราะรู้ว่าคนที่มาคือผู้ช่วยเลขาที่ชื่อริสา ทั้งสองเห็นพริริสาก็ไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น พริริสายกมือไหว้คนเป็นย่าตามมารยาท

“เธอมาที่นี่ทำไม” จินตนาถามแบบไม่ญาติดี

“ดิฉันเอาเอกสารมาให้ท่านประธานค่ะ” พริริสาตอบสุภาพ

“แค่เอาเอกสารมาให้ ฝากคนใช้ที่หน้าประตูรั้วก็ได้มั้ง เธอไม่มีความจำเป็นที่เธอจะต้องเข้ามาถึงในบ้านฉันแบบนี้ ไม่มีใครบอกเรื่องมารยาทบ้างหรือไง” กานดาเขม่นและมองพริริสาอย่างไม่เป็นมิตร

สายตากานดาที่มองมาอย่างเหยียดๆ ทำให้พริริสานึกถึงวันที่ถูกกานดาทำร้าย ดวงตาพริริสาที่มองกานดากร้าวขึ้นมาทันที ทำให้กานดาสะดุดกับสายตาไม่เกรงกลัวที่ส่งกลับมา

“ดิฉันเพิ่งทราบว่าบ้านหลังนี้เป็นเขตหวงห้าม” พริริสาประชด

“ใช่เพราะบ้านบูรพเกียรติไม่ใช่สวนสาธารณะที่ใครนึกอยากจะเข้าก็เข้ามาได้ โดยเฉพาะพนักงานระดับล่างอย่างเธอ” กานดาเหยียด

“พนักงานระดับล่างอย่างดิฉันแค่กลัวเอกสารสำคัญจะไม่ถึงมือท่านประธานเท่านั้นล่ะค่ะ เลยอยากฝากให้คนที่คิดว่าจะมอบให้ถึงมือท่านประธานได้จริงๆ ” พริริสาจงใจยื่นแฟ้มเอกสารไปตรงหน้ากานดา เพื่อให้กานดารับ

กานดาปรายตาให้สาวใช้ไปรับแฟ้มมา สาวใช้จะเข้าไปรับแฟ้ม พริริสาดึงแฟ้มหนี ไม่ยอมให้สาวใช้รับไปอย่างจงใจ ต้องการให้กานดารับจากมือตนเองให้ได้

“ดิฉันอยากให้ถึงมือท่านประธานจริงๆ ค่ะ ถ้าเป็นคนอื่น ดิฉันไม่มั่นใจ”

กานดาเห็นรอยแผลเป็นที่ข้อมือพริริสาก็ชะงัก

จินตนาประชด “ต้องให้คนเป็นแม่ท่านประธานอย่างฉันคลานเข่าเข้าไปรับเลยไหม หล่อนจะได้มั่นใจ”

พริริสาหน้าซื่อๆ “ไม่เป็นไรค่ะ...แค่คุณหญิงหรือคุณกานดารับไปจากมือดิฉัน ดิฉันก็มั่นใจแล้วล่ะค่ะ”

“ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ฉันไม่คิดเลยว่าคณินจะไม่มีตาเลือกพนักงานไร้มารยาทอย่างเธอเข้ามาทำงาน พรุ่งนี้ เตรียมหางานใหม่ได้เลย” จินตนาเหยียดหยามสุดๆ

“อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่นักเลยคุณหญิง แค่พนักงานเอาเอกสารมาให้ ก็จะไล่ออก ใครรู้เข้าเขาจะหาว่า ผู้ใหญ่รังแกเด็ก” ดร.กฤษเดินเข้ามารับเอกสารนั่นเอาไว้ “ฉันรับไว้ให้เอง หมดเรื่องแล้วนะ”

พริริสาเห็นปู่เป็นคนออกมารับแฟ้มนั่นไว้ และยิ้มให้อย่างเป็นมิตร จึงยอมอ่อนลง “ขอบคุณค่ะ หมดธุระแล้วดิฉันขอตัวก่อนค่ะ” พริริสายกมือไหว้ดร.กฤษและจินตนา แต่ไม่ไหว้กานดา หันหลังกลับเดินออกไป

จินตนาและกานดามอง ตามหลังอย่างไม่พอใจพริริสา ดร.กฤษรู้สึกถึงสายใยบางอย่างที่มีต่อพริริสา