บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 5 (2/2) หน้า 3
โน้ตตัดสินใจฉีกหน้าที่เพิ่งวาดออกจากสมุด แต่อยู่ๆก็มีลมพัดกระดาษในมือโน้ตปลิวไป โน้ตอึ้งๆรีบวิ่งตามกระดาษไปทันที
โน้ตวิ่งตามกระดาษที่ปลิวไปตามลม แต่ก็จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน ลมพัดกระดาษปลิวไปโปะหน้าผู้หญิงคนนึงที่นั่งอยู่ตรงริมหาด “อุ่ย! ขอโทษครับ! ผมไม่ได้ตั้งใจ” ผู้หญิงคนนั้นยื่นกระดาษคืนให้โน้ต โน้ตรับกระดาษมา “ขอโทษจริงๆนะครับ”
โน้ตหันกลับแล้วเดินออกมา แต่ก็ชะงักอึ้งไป เพราะเห็นว่าจูนยืนอึ้งมองโน้ตอยู่ “คุณจูน!” จูนช็อคไม่คิดว่าจะมาเจอโน้ต โน้ตจะขยับเข้าไปหาจูน อยู่ๆจูนก็กลับหลังหันแล้วเดินหนีทันที โน้ตอึ้งรีบวิ่งตามทันที “คุณจูน! รอผมก่อน!”
จูนเดินดุ่มๆหนีขึ้นบันได เห็นโน้ตเดินตามมาติดๆ “คุณจูน! คุณจะเดินหนีผมทำไมเนี่ย!”
“ฉันไม่ได้เดินหนี คุณนั่นแหละเดินตามฉันทำไม”
โน้ตสปีดไปดักหน้าจูน แต่จูนก็ยังไม่หยุดเดิน โน้ตเดินถอยหลังแล้วคุยกับจูนไปด้วย “แล้วคุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง มาเที่ยวเหรอ?”
“ว่าจะกลับแล้ว!”
“จะรีบกลับไปไหนล่ะ?” จูนเดินสะดุดรองเท้าหลุด โน้ตจะก้มลงเก็บให้ แต่จูนรีบใส่รองเท้าเอง แถวนั้นมีแขกที่เล่นเดาะบอลอยู่ด้านล่าง “แล้วนี่คุณมากับใคร? มากี่วัน!?”
“มากับเพื่อน...เพื่อนชวนมาพักร้อน พอใจรึยัง?”
“ดูซิ ที่เที่ยวก็มีตั้งเยอะ ยังอุตส่าห์มาเจอกันได้อีก เจอกันบ่อยขนาดนี้ สงสัยเราสองคนจะเป็นคู่บุญกันแล้วล่ะ”
“คู่กรรมสิไม่ว่า! “
“อ้าว!” จูนเซ็งโน้ตแล้วจะเดินหนี โน้ตหันไปเห็นอะไรบางอย่างลอยมา “คุณจูนระวัง!!” โน้ตพุ่งเข้าไปบังตัวจูน เห็นว่าเป็นลูกวอลเลย์พุ่งมาทางโน้ตกับจูน โน้ตทิ้งรูปในมือแล้วทำมือทุบลูกวอลเลย์กระเด็นออกไปอย่างเท่ๆ โน้ตหันมาอวดจูน “วิชาพละ...เกรดสี่ทุกเทอม!” ทันใดนั้นเห็นลูกวอลเลย์ที่โน้ตทุบ ลอยไปโดนต้นไม้เลยกระเด้งกลับมาโดนหัวโน้ตเต็มๆ โน้ตทรุดไปนั่งบนพื้นทันที
จูนตกใจเป็นห่วงโน้ต “คุณโน้ตเป็นอะไรรึเปล่า?”
เจ้าของลูกวอลเลย์วิ่งมา “ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ เจ็บรึเปล่าครับ?”
โน้ตโบกมือว่าไม่เป็นไร “โอเคครับ”
“ขอโทษจริงๆนะครับ..”
จูนเห็นโน้ตยังก้มหน้า เอามือจับหัวอยู่ “เป็นอะไรรึเปล่าคุณ เจ็บมากเหรอ? เดี๋ยวฉันไปเอายาให้ไหม?” โน้ตเงยหน้ามองจูน “มองหน้าฉันทำไม ฉันถามว่าเจ็บรึเปล่า?”
“ผมดีใจที่คุณเป็นห่วงผม....” จูนชะงัก รู้ตัว เลยจะลุกขึ้น โน้ตคว้ามือจูนไว้ “คุณจะไปไหน?”