บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 4 (1/2) หน้า 14
ฝ่ายคอสตูมตีอิทธิขำๆที่รู้ทัน แล้วยื่นเสื้อยืดให้อิทธิ อิทธิใส่เสื้อยืดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ นกรีบออกจากที่ซ่อนรีบเดินตามอิทธิไป พออิทธิชะงักหยุด นกหยุด อิทธิเดินต่อ นกเดินต่อแล้วรีบเดินตามเข้าไปใกล้ๆ อิทธิหยุดเดินแล้วหันกลับมา นกไม่ทันระวังเลยเดินชนอิทธิเข้าจังๆ
“ฮั่นแน่! แอบเป็นสปายสะกดรอยตามผมเหรอครับคุณนก?”
“อุ๊ย! จำนกได้ด้วยเหรอคะ”
“ตั้งแต่ส่งรูปให้ใน LINE วันนั้น...เห็นแต่มาฝากร้านใน IG...ไม่ทักกันเลยนะครับ”
นกตาโต “ทักได้ด้วยเหรอคะ?”
“ได้สิครับ! มีเพื่อนเยอะๆดีจะตาย”
“นกไม่กล้าอ่ะค่ะ…ดาราส่วนใหญ่เค้าไม่ค่อยคุยกับแฟนคลับ”
“ผมไม่ใช่ดาราครับ ผมเป็นนายแบบ”
“แล้วไม่รำคาญเหรอคะ ที่นกชอบฝากร้าน”
“ทำงานสุจริต ทำไมต้องรำคาญด้วยล่ะครับ”
นกยิ้มเขินแล้วยื่นถุงขนมสาคูไส้หมู+ข้าวเกรียบปากหม้อให้อิทธิอายๆ“นกซื้อมาฝากค่ะ”
อิทธิรับถุงมาเปิดดูก็ดีใจ “โห รู้ได้ไงว่าผมชอบ แต่เยอะขนาดนี้ผมกินคนเดียวไม่หมดหรอกครับ...กินด้วยกันมั้ยครับ!?”
นกอึ้งๆเหวอๆนึกไม่ถึงว่าอิทธิจะชวน
โน้ตกับพี่โยเดินเข้าบ้านมาด้วยกัน เห็นพนักงาน 2 คนกำลังหิ้วกระเป๋า สัมภาระ
พี่โยทัก “อ้าว! แกสองคนจะไปไหนกันเนี่ย!?”
นินเซ็ง “เด็ก Gen Y ก็แบบนี้แหละพี่...ความอดทนต่ำ! พอพี่โทรมาบอกว่าขายงานไม่ผ่านปุ๊บ ก็ทิ้งกันปั๊บ!”
พี่โยปลอบ “ใจเย็นเว้ย! เมื่อกี้ไอ้โน้ตเพิ่งบอกฉันว่ามันมีการ์ตูนตัวใหม่ เดี๋ยวเอามาขายแทนเจ้าหนูมวยไทยได้เลย!”
แป๋งตื่นเต้น “จริงเหรอพี่!?”
“เออสิวะ ฉันว่ามันต้องเจ๋งมากแน่ๆ”
“ตอนเจ้าหนูมวยไทยพี่ก็พูดแบบนี้” พนักงานคนหนึ่งท้วง “เราทำกันตั้งหลายเดือนยังไม่เวิร์คเลย แล้วระหว่างทำเรื่องใหม่ไปขาย...พี่ก็จะแอดวานซ์เงินตัวเองมาจ่ายเงินเดือนพวกเราเรื่อยๆอีกเหรอ ผมว่าไม่ไหวหรอกพี่โน้ต”
นินฉุน “เฮ้ย! ทำไมพูดตัดกำลังใจกันแบบนี้วะ”
โน้ตจับไหล่ห้ามนิน “พี่เข้าใจพวกเรา ยังไงช่วงนี้ก็ไปรับจ็อบอื่นคั่นเวลาก่อนก็ได้ ถ้าพี่ขายโปรเจคใหม่ผ่าน แล้วพวกเรายังอยากทำอนิเมชั่นกันอยู่ เราค่อยมาทำงานด้วยกันอีก...ดีมั้ย!?”
“งั้นผมลานะครับพี่”
พนักงานทั้งสองคนยกมือไหว้ลาทุกคนแล้วถือของเดินออกไป