บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 9 หน้า 5
ในบ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายเดินเข้าบ้านมา วิวรรณตามหลัง อยู่ๆ เจ้าฟ้าทิพฉายรู้สึกวาบขึ้น
“หลวงไพรัช !!!”
ในห้องพระ คุณหลวงมองภาธร “ลูกยังต้องเจออะไรอีกเยอะ เพราะเค้ายังไม่ยอมละความผูกพัน”
ทุกคนมองแปลกใจ “คุณพ่อหมายถึงใครที่ไม่ละความผูกพัน หรือว่าเจ้าฟ้าทิพฉาย”
ทินเทพ ผกา มองสงสัยที่ได้ยินภาธรเอ่ยชื่อ เจ้าฟ้าทิพฉายขึ้น
ที่บ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายอ่อนแรง เซ จนต้องเกาะเก้าอี้ยึดตัวไว้ วิวรรณตกใจ
“คุณปริตตา”
เจ้าฟ้าทิพฉายสีหน้าเจ็บปวด วิวรรณประคอง “เป็นอะไรอีกแล้วคะ”
ในห้องพระ บ้านคุณหลวง ภาธรกำลังซักพ่อ “คุณพ่อหมายถึงเจ้าฟ้าทิพฉายหรือเปล่าครับ”
“บางสิ่งรู้ก็พูดไม่ได้ ไม่สมควรพูด” คุณหลวงมองทุกคน “ขอให้อยู่ในศีลในธรรมกันนะ กรรมดีเท่านั้นที่จะปกป้องชีวิตเรา”
“คุณพ่อครับ ผมมีเรื่องอยากถามคุณพ่อหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง ..ปริตตา”
ที่บ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายเงยขึ้นมอง แววตากระด้าง วิวรรณที่ประคองอยู่ถึงกับผงะ
เจ้าฟ้าทิพฉายไม่ยอมแพ้ ปัดวิวรรณออกห่าง เจ้าฟ้าทิพฉายเดินเร็ว ประคองตัวจะขึ้นไปบนห้อง
“ไม่ .. ฉันจะไม่ไปจากร่างนี้”
ในห้องพระ คุณหลวงสายตาเศร้า รู้ว่าเรื่องนี้จะไม่จบลงง่ายๆ
“คุณพ่อครับ” ภาธรเสียงร้อนใจ คุณหลวงหายใจแรงจับที่หัวใจ ผการีบเข้ามาใกล้ “ให้ท่านพักก่อนเถอะค่ะ”
ที่บ้านคุณหญิงทรงศิริ เจ้าฟ้าทิพฉายทรุดลง เข่าอ่อนลงไป วิวรรณประคองร่างเจ้าฟ้าทิพฉายไว้แทบไม่ทัน
อรณีเดินออกมาเห็นลูกสาว ก็ตกใจ รีบเข้ามา “ปริตตา เป็นอะไรลูก”
“ที่หนองพรายก็เป็นแบบนี้ค่ะ”
“พาปริตตาขึ้นไปบนห้องก่อน” อรณีกับวิวรรณประคองเจ้าฟ้าทิพฉายขึ้นไป
ในห้องพระ ภาธรมองผกาที่ประคองคุณหลวงไว้ แล้วไม่กล้าซักต่อ
ในห้องนอนปริตตา เจ้าฟ้าทิพฉายถูกประคองนอนลง อรณี กับวิวรรณมองเป็นห่วง
“ฉันขออยู่คนเดียว”
“แต่ลูกหน้าซีดมาก วิวรรณลูกฉันเป็นอะไร”
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ตอนไปหนองพรายก็หายตัวไป วิวรรณตามหาตัวแทบแย่”