บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 15 (จบบริบูรณ์) หน้า 3
“วันนี้ฉันไม่ว่าง เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน คุณกลับไปก่อน” รวิปรียาดันหลังภาธร ภาธรไม่ยอมไปง่ายๆ
“คุณซ่อนใครไว้” ภาธรหันหลังมาจ้องรวิปรียา “คุณมีคนอื่น”
“ไม่มี” ภาธรบีบแขนรวิปรียา “ มี คุณมี”
รวิปรียาตอบปัดด้วยความรำคาญ “ฉันจะมีใคร ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”
ภาธรชะงัก รวิปรียารีบอธิบายเมื่อเห็นสายตาตัดพ้อของภาธร “ภาธร คือ ... ฉันหมายความว่า”
“ผมจะคิดว่า .. คุณโกรธผมเรื่องทิพฉาย” รวิปรียาพอได้ยินชื่อเจ้าฟ้าทิพฉาย ก็หน้าเชิดๆ “ก็ดี”
รวิปรียาหันหน้าหนี ภาธรสีหน้าน้อยใจ หันหลังเดินกลับออกไปทันที รวิปรียาอยากจะเรียกแต่สินีวาลีขยับตัวมา รวิปรียาหันไปมองสินาวาลี
“ถ้าเจ้าทำทุกอย่างเพื่อยื้อเวลาอยู่กับภาธร เราก็จะทำทุกอย่างให้เจ้ากลับยามา”
ภาธรหันกลับมา เห็นแค่รวิปรียาหันหลังให้ ไม่รู้ว่ารวิปรียากำลังคุยกับสินีวาลี ภาธรน้อยใจ หันกลับเดินเร็วออกไป รวิปรียาหันมาแต่เห็นภาธรเดินออกไป ก็ได้แต่มองตาม
ห้องนอนพลเอกชาลี พลเอกชาลีนอนนิ่ง คุณหญิงทรงศิริ อรณี สารัช ปริตตายืนรอบเตียง
“เราน่าจะให้คุณพ่อพักที่โรงพยาบาลต่อนะคะ”
“แกนี่ .. เงินต้องจ่ายวันละกี่หมื่น ผัวแกเป็นหมอ มีอะไรก็รักษาไปสิ”
“มันไม่เหมือนกันนะครับคุณแม่ โรงพยาบาลใกล้เครื่องมือมากกว่า”
“ก็เช็คหมดแล้ว แค่ความดันขึ้น กลับมานอนพักที่บ้าน เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง”
“คุณหญิงยายคะ เผื่อคุณตามีอาการแทรกซ้อน”
“พอแล้ว หยุดพูดสักที ไม่ใช่ว่าฉันไม่ห่วงท่าน นี่ก็ผัวฉันนะ” ทุกคนเงียบเมื่อเห็นทรงศิริขึ้นเสียง
“พวกแกคิดบ้างมั้ย ถ้าเรื่องท่านป่วยถึงหูสื่อ พวกมันจะรุมทึ้งครอบครัวเราขนาดไหน” คุณหญิงทรงศิริชี้หน้า
“แก ปริตตาพัวพันเรื่องคนตาย ชั้นเรื่องเงินสมาคม แล้วท่านก็ยังมาล้ม พวกสื่อ พวกโซเชี่ยล มันจะรุมขุดคุ้ยครอบครัวเราเขียนวิจารณ์ เขียนคอมเม้นท์กันสนุกปากขนาดไหน พวกแกคิดบ้างมั้ย ที่ชั้นดูเป็นนางมารร้ายขนาดนี้ เพราะชั้นกำลังปกป้องครอบครัวเรา” ปริตตา สารัช อรณีมองสบตากัน คิดสิ่งที่คุณหญิงทรงศิริพูด
คุณหญิงทรงศิริมองชาลีที่นอนนิ่งด้วยสีหน้าทุกข์ใจ
ในบ้านคุณหญิงทรงศิริ ปริตตา อรณี สารัชสามคนพ่อแม่ลูกเดินคุยกันมาในบ้าน
“คุณคะ ฉันไม่อยากทิ้งคุณแม่ไปตอนนี้ เรายังย้ายออกไปไม่ได้”
“แต่ผมเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว”