บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 3 หน้า 4

“เอาไงดีอะคุณ”

นายหันหลังไปพูดกันพลอย “คุณจ่ายค่ามัดจำไปเท่าไหร่อะ”

“ถามทำไมเหรอ”

“ก็ผมจะจ่ายค่ามัดจำ และก็ค่าย้ายออกให้คุณ อ่อค่าเสียเวลาด้วยก็ได้นะ”

“ทำไมคุณต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่อะ ก็ลุงเขาบอกแล้วไงเขาจะมาซ่อมประตูบ้านให้” พลอยเริ่มขึ้น มองหน้านาย ถามจริงจัง “คุณไม่ชอบมีเพื่อนบ้าน หรือไม่ชอบที่มีฉันเป็นเพื่อนบ้านกันแน่”

นายอึ้งที่พลอยรู้ทัน “สรุปนะ ผมจะจ่ายค่ามัดจำให้คุณคืนเป็นสองเท่า ไปอยู่บ้านที่ดีๆสิ มาอยู่ห้องเก็บของเล็กๆแบบนี้ทำไมอะ”

พลอยมองนาย ทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ “ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้คุณให้กำลังใจฉัน บอกให้ฉันสู้ ให้ ฉันผ่านมันไปให้ได้ แล้วทำไมอยู่ๆถึงเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้อะ ว่าไงอะ ทำไมต้องพยายามไล่ฉันขนาดนี้ด้วย” นายเงียบไม่ตอบ

พลอยใส่เป็นชุด ด้วยความเสียใจ น้อยใจ ที่ใครๆก็ไม่ต้องการ “ฉันมันดูไม่น่าคบขนาดนั้นเลยใช่ไหม ฉันไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครอยากอยู่กับฉันซักคน”

นายพยายามแถ “ก็คุณเป็นผู้หญิง แล้วผมก็เป็นผู้ชายไง”

“แล้วไง กลัวฉันจะปล้ำคุณรึไง!!” พลอยพูดน้อยใจ โทษตัวเอง “ฉันดูง่ายเหรอ หรือเพราะว่าฉันอกหักมา คุณก็เลยกลัวว่าฉันจะจับคุณงั้นเหรอ หรือเพราะว่าฉันเป็ผู้หญิงแย่ๆ ไม่เอาไหน ขี้เมา โดนแฟนเก่าเท ถ้าคุณกลัวมากนักก็ย้ายออกเองดิ” นายมองพลอยสงสาร แต่ก็ต้องใจแข็ง

พลอยน้ำตาคลอนิดๆ เสียใจที่ไปไหนก็มีแต่คนไล่ หันจะกลับห้องตัวเอง ก่อนจะนึกอะไรได้ เดินกลับมาใหม่ แล้วพูดใส่หน้านายอีกครั้ง

“เรื่องที่ฉันเล่าให้คุณฟังเมื่อวาน ฉันเล่าเพราะว่าฉันไม่คิดว่าจะเจอหน้าคุณอีก และฉันก็ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังแม้แต่แม่ของฉัน ถ้าเกิดเรื่องนี้มันรั่วออกมา ฉันก็จะรู้ทันทีว่ามันออกมาจากปากคุณ ฉันบอกเลยนะ ฉันเอาคุณตายแน่” พลอยมองนายโหด เดือดสุดๆ ก่อนจะเดินมุดรูประตูกลับห้องตัวเองไป นายได้แต่มองตามหลังพลอยด้วยความรู้สึกผิด นายคิดไรไม่ออก หันหลังเดินออกจากบ้านไป

โรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่ง  นายเล่าเรื่องทั้งหมด ให้หมอเทพ จิตแพทย์ประจำตัวฟัง

“คือมันไม่ใช่ผมรู้อะหมอ คือผมเห็นแล้ว ผมเห็นตั้งแต่ก่อนที่เธอจะย้ายเข้ามาอีก มันเหมือนว่าไอ้เหตุการณ์นี้มันอยู่ในหัวผมอะ”