บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 3 หน้า 5
หมอเทพวาดการ์ตูน ไม่ได้สนใจที่นายพูด
“เหมือนผมเห็นอนาคตอะไรแบบนั้นอะ หมอจะหาว่าผมมบ้าก็ได้นะ แต่ผมไม่บ้า ผมแค่อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผมอะ”
“ปกตินี้ คุณนอนวันละกี่ชั่วโมง”
นายนิ่งไม่ตอบ หมอเทพเงยหน้ามาพูดจริงจัง “คือ ...ไอ้อาการของคนนอนไม่พอ นอนน้อยเนี้ยนะ มักจะเห็นภาพหลอนอะไรแบบนี้หละ กลางคืนนี้คุณลองหัดนอน ให้ได้ซัก 6-7 ชั่วโมง ลองดูนะ แล้วเดี๋ยวเรามาเช็กกันอีกทีว่าอาการเหล่านี้มันหายไปหรือป่าว”
“หมอไม่เชื่อเรื่องที่ผมเล่าใช่ม่ะ”
“ก็ไม่ใช่ไม่เชื่อคุณ โถ่... ผมรักษามาเยอะแล้ว ไอ้เคสแบบคุณเนี่ยปกติ ก็ผมเช็กหมดแล้ว คุณไม่ได้บ้าหนิ”
“แล้วยังไงครับ”
“ก็ไม่ยังไงอะ คุณบอกว่าอะไร คุณบอกว่าคุณเห็นภาพผู้หญิงคนนึง เห็นบ่อยๆ เห็นซ้ำๆ แล้วเธอก็มาบ่อยๆอย่างนี้ ผมว่านะ ยังไงซะ มันคงจะเป็นสัญญาณอะไรบางอย่างอยู่แล้วหละ แต่ว่าตอนนี้เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร”
“ก็สรุปว่า หมอก็ไม่รู้ ว่ามันคืออะไร”
“วันนี้ไม่รู้ วันหน้าก็รู้ได้หนิ” หมอเทพยิ้มๆ
นายถอนหายใจเซ็ง หมอก็ช่วยไม่ได้ นายได้แต่สงสัยว่าสิ่งที่ตนเห็นมันคืออะไรกันแน่
ในรถ นายขับรถไปตามทาง สีหน้าครุ่นคิด เครียดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่ นายพูดกับตัวเอง ไม่เข้าใจ “ทำไมต้องเห็นภาพผู้หญิงคนนั้นด้วยว่ะ”
นายไม่ทันขาดคำนาย อยู่ๆ นายเห็นภาพพลอยหนาวปากสั่น
นายตกใจ เหยียบเบรกอย่างแรง นายพยายามทำสมาธิ สงบสติอารมณ์
บริษัทนาย นายเดินเข้ามาในบริษัท งามจิตต์ดักรออยู่เห็นนายเดินเข้ามาก็รีบเข้าไปหา
“หูย ...นาย นาย นายมาพอดีเลย นี้แม่ขอคุยด้วยหน่อยสิ” นายรีบเดินหนีแม่
“นาย นายไม่ได้ยินแม่พูดหรอยังไง นาย นาย” นายเดินเข้าห้องแล้วล็อคประตู
งามจิตต์พยายามเคาะประตู “นาย หืม ทำไมทำกับแม่แบบนี้ฮะ ใจดำ”
เกลือ ซี๊ดเดินผ่านเข้ามา
“สวัสดีครับ”