บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 5 หน้า 3

พลอยวิ่งมาหลบมาที่กำแพงบ้าน กำซิลิโคนไว้แน่น พลางเอาหัวโขกกำแพงไม่หยุดด้วยความอาย

เวลาต่อมา ที่ห้องนาย นายนอนหลับอยู่บนเตียง ทว่าอยู่ๆก็หลุดหัวเราะออกมานิดๆ เพราะคิดถึงเรื่องพลอย นายพยายามกลั้นหัวเราะเก็บอารมณ์ จนทนไม่ไหว สุดท้ายก็ระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดังมาก....เป็นครั้งแรกที่นายได้หัวเราะออกมาเต็มเสียงในรอบหลายปีที่ผ่านมา

ที่ห้องพลอย พลอยพยายามข่มตาหลับ แต่ก็นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเรื่องน่าอายของตัวเอง ซ้ำยังได้ยินเสียงหัวเราะนายดังเข้ามาในห้องไม่หยุด พลอยได้ยินเสียงหัวเราะของนายก็ยิ่งอาย นอนไม่หลับไปใหญ่

ที่ห้องนอนนาย นายนอนหัวเราะไม่หยุด ขำมากจนต้องลุกจากเตียงขึ้นมานั่งหัวเราะต่อ

พลอยทนฟังเสียงหัวเราะนายไม่ไหว ก็ลุกพรวดขึ้นมาโวยวาย “นี่ หยุดหัวเราะฉันได้แล้วนะ” พลอยนิ่งไปนิดๆ คิดได้ว่าไม่เคยไดพวเราะของนายมาก่อนเลย พลอยพูดกับตัวเองด้วยความแปลกใจ “เพิ่งเคยได้ยินเสียงหัวเราะเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย”

พลอยเห็นว่านายหัวเราะครั้งแรก เลยยอมให้นายหัวเราะต่อ  ในขณะที่พลอย ยอมอาย ล้มตัวลงนอนเอาผ้าห่มคลุมหน้าตัวเองแทน

นายหัวเราะจนน้ำตาไหล เช็ดน้ำตา แล้วยิ้มออกมา มีความสุขเพราะพลอย

เช้าวันต่อมา พลอยรีบวิ่งออกมาจากบ้าน เพราะสายแล้ว พลางหยิบกล้วยที่แม่ให้ออกมาจากกระเป๋า ปอกกล้วยเข้าปากกินไปด้วย วิ่งไปด้วย

นายขับรถผ่านพลอยไป เห็นพลอยกินกล้วยไปด้วยวิ่งไปด้วย นายตัดสินใจถอยรถกลับมาจอดข้างๆ พลอย

นายเปิดหน้าต่าง แล้วบอกพลอย ที่ยืนอยู่ข้างทาง “คุณ ขึ้นรถดิ เดี๋ยวผมไปส่งรถไฟฟ้า”

พลอยมองงงๆ อยู่สักพักหนึ่ง ก็ยอมเดินขึ้นรถนายไป

นายขับไปตามทาง  พลอยยังเคี้ยวกล้วยอยู่เต็มปาก มองหน้านาย แล้วพูดทวงบุญคุณ “เลี้ยงข้าวฉันด้วยนะ ฉันอุตส่าห์ทำให้หัวเราะอ่ะ”

นายเหล่มองพลอย พอเห็นหน้าพลอยก็อดขำไม่ได้ นายยิ้มๆ