บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 5 หน้า 4

พลอยพูดต่ออายๆ “โห นี่คุณหัวเราะหนักขนาดนี้ เลี้ยงข้าวฉันแพงๆ ด้วย ซิลิโคนหลุดออกมา มันไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่ายๆนะ คุณ”

นายได้ยินแล้วถึงกับหลุดหัวเราะออกมาอีกครั้ง

พลอยโวยอายๆ “คุณหยุดขำได้แล้ว ไหนบอกไม่ได้เส้นตื้นไง”           

“โอเคๆ” นายกัดปากไม่ให้หัวเราะ แต่สุดท้ายก็หัวเราะออกมาอีก

นายขับรถไปและหัวเราะไปอย่างมีความสุข พลอยเห็นนายมีความสุข ได้หัวเราะก็ยิ้มๆมีความสุขที่นายมีความสุข

ที่ออฟฟิศ พลอยสวยดูเอกสารของบริษัท แล้วหันมาคุยกับพนักงาน

“ยอดขายของเราต่างกับบริษัทคู่แข่งเยอะเลยนะ”

“ใช่ค่ะ บอสจะให้เรากลับมาเป็นที่หนึ่งให้ได้ แต่ยอดเขาสูงมาก หนูว่าเป็นไปไม่ได้หรอก”

พลอยสวยยิ้มๆ ก่อนจะพูดบอกพนักงานในห้อง “ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ ถ้าเราไม่ยอมแพ้ซะอย่าง ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นได้”

“แต่มันยากมากนะคะ แค่คิดพวกเราก็หมดกำลังใจแล้วค่ะ”

“กำลังใจก็อยู่รอบๆตัวเรานั่นแหละ” พลอยสวยเล่าเรื่องตัวเองให้ทุกฟังเป็นตัวอย่าง “มีครั้งหนึ่ง พลอยเคยไปวิ่งแข่ง  แล้วคิดจะยอมแพ้”

พลอยสวยมองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วนึกถึงวันที่แข่งวิ่ง

วันนั้นพลอยสวยกำลังแข่งวิ่งมาราธอน เธอเหนื่อยหมดแรง คิดถึงวันที่โทรหานาย แล้วโดนนายต่อว่า

“ยังมีหน้าโทรมาอีก คุณคิดว่าผมโง่มากใช่ไหมที่ทนคุยกับคุณอยู่ได้”

พลอยสวยสิ้นหวัง รู้สึกท้ออยากจะหยุดวิ่ง ไม่อยากไปต่อ “ฉันควรจะยอมแพ้แล้วใช่ไหม”

พลอยสวยหยุดนิ่งไม่วิ่งต่อ ทว่าอยู่ๆกลับได้ยินเสียงให้กำลังใจจากพลอยที่ขี่จักรยานผ่านมาพอดี

“สู้ๆนะพลอย! สู้ๆนะ โชคดีนะ”

พลอยสวยหยุดนิ่ง ยิ้ม ก่อนจะตัดสินใจวิ่งต่อไป