บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 7 หน้า 5

ทุกคนท้วง “เดี๋ยวๆๆก่อน”

นาย ว่าว เกลือ ซี๊ดวิ่งด้วยความตั้งใจกะว่าครั้งนี้ไม่พลาดแน่ หวานท้องร้องขัดจังหวะ ทุกคนหันไปมองหวานเซ็งๆ

หวานอาย “เบรคกินข้าวก่อนได้ไหมครับ หิวข้าว”

ซี๊ดเห็นด้วย “เอ่อ พี่ น้ำก็ยังไม่ได้กินเลย ร้อนก็ร้อน”

ที่ลานจอดรถ เห็นรถนาย และรถซี๊ดจอดอยู่สองคัน นาย ว่าว เกลือ หวาน ซี๊ด เดินไปที่รถซี๊ด จะไปหาข้าวกิน

เกลือกดโทรศัพท์มือถือหาร้านอาหาร ไปด้วย “แถวนี้ไม่มีร้านอาหารเลย ต้องเข้าเมืองไปอีกตั้งสิบโล”

ว่าวไม่สน “สิบโลก็สิบโลเหอะ ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ดีกว่ากินหญ้าแถวนี้”

หวานเร่ง “รีบไปเถอะ บ่นอะไรนักหนา”

ว่าว เกลือ หวาน ซี๊ด เดินขึ้นรถของซี๊ด ทว่านายกลับไม่ยอมเดินตามทุกคน มองไปที่รถตัวเอง ครุ่นคิดลังเลว่าจะเอาปิ่นโตออกมาให้ทุกคนกินดีไหม

ว่าวเห็นนายไม่ยอมขึ้นรถก็เรียก “ขึ้นรถสิครับคุณนายรออะไรอยู่”

นายยังยืนนิ่ง อยากเอาข้าวกล่องมากิน แต่กลัวลูกน้องถามมาก      

เกลือเร่ง “ขึ้นรถเร็วๆสิพี ไม่งั้นผมกินหญ้าแถวนี้เรียบเลย”

นายพูดลอยๆ ไม่เต็มปาก “ในรถ”

ว่าวงง “อะไรในรถ”

นายไม่กล้าพูดตรงๆ เขิน “มี...ในรถ”

ว่าวโมโหหิว “แล้วมีอะไรในรถ”

“มีข้าวในรถ”

ทุกคนต่างมองหน้านายอึ้งๆสงสัยว่านายมีข้าวมาด้วยได้ไง

หวานซัก “ข้าว ข้าวอะไร”

นายอึกอักอายๆ ไม่ตอบ ไม่อยากให้ลูกน้องถามมาก รีบเดินไปหยิบปิ่นโตในรถตัวเองออกมา

หวานทึ่ง “มีปิ่นโตมาด้วย”

ว่าวงง “ใครทำให้เนี่ย”

ที่โรงอาหารบริษัทพลอย...พลอยเปิดข้าวกล่องออกมาทีละชั้น มาตั้งบนโต๊ะให้ทุกคนกินา เปา แอม ต่างมองอาหารที่พลอยทำมาด้วยความตื่นเต้น