บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 2 หน้า 2

ทว่าระหว่างนั้นเอง กลับมีกระเป๋าสตางค์ใบหนึ่งตกมาที่ตรงหน้าพลอยพอดี

พลอยมองไปที่กระเป๋าสตางค์ของนาย

“ถ้าฉันรอดไปได้ ฉันจะสู้ต่อ”

พลอยเดินก้าวไปที่ถนน และหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาคืนนายได้อย่างปลอดภัย

ปัจจุบันพลอยเมาๆมองหน้านาย แล้วพูดจากใจ  “ขอบคุณนะ”

“ฮะ”

“ขอบคุณนะ”

นายงง ในขณะที่พลอยคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่

ปัจจุบัน ที่ร้านเหล้า นายถามสงสัย

“ขอบคุณเรื่องอะไร”

“ไม่มีอะไร” พลอยเปลี่ยนเรื่อง “คุณสนิทกับยัยเจนเหรอ”

นายไม่ได้ยิน เพราะเสียงดัง ตะโกนถาม “อะไรนะ”

พลอยตะโกนถาม “คุณสนิทกับยัยเจนเหรอ” พลอยถามสงสัย “ยัยเจนพูดถึงฉันว่าอะไรบ้าง”

นายชะงักกึกไปนิดๆ นายอึกอัก โกหกไป “เขาบอกว่าคุณสวย”

พลอยชะงักกึก อึ้งๆไปที่นายบอกว่าสวย...นายทำหน้าไม่ถูก โกหกไม่เนียน พลอยหัวเราะออกมา เพราะรู้ทันว่านายโกหก นายกลัวโดนจับผิด แกล้งยกน้ำมาดื่มร้อนตัว ไม่รู้จะทำยังไงเลยหันไปตะโกนบอกพนักงานร้าน “โทษครับ เบาเพลงให้หน่อยครับ”

พลอยจ้องหน้านายเคลิ้มๆ ประทับใจ ในความน่ารักของนาย รู้ว่านายโกหกว่าตนสวย แต่ก็ชอบ

นายโดนพลอยจ้องไม่หยุด ก็เขินๆ ทำตัวไม่ถูก หันหน้าหนีอายๆ

พลอยหัวเราะ “ยัยเจนอะนะ บอกว่าฉันสวย ฉันสวยจริงหรอ”

นายไม่ตอบ