บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 12 หน้า 4
ดีเจนาเดียเห็นพลอยขึ้น ก็พยายามห้ามทัพ “ใจเย็นๆ นะคะ ใจเย็นๆ เอ่อ คือน้องค่ะเราไม่ได้ หมายความว่าอย่างนั้นนะคะ”
อาเสกสอนดุ “ถ้ายังปล่อยวางไม่ได้ และไม่พยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่มันเป็นอยู่ คุณก็ควรไปเกิดใหม่” ดีเจนาเดีย เห็นสถานการณ์ก็เริ่มร้อนร้น กลัวรายการจะเละ อาเสกยังไม่หยุดสอน “ถึงเวลาที่คุณจะต้องเลือกชีวิตของตัวคุณเองแล้ว ว่าจะจมปลัก หรือจะเกิดใหม่”
“เอะอะก็ไล่ให้ไปตาย เอะอะก็ไล่ให้ไปเกิดใหม่ แนะนำอะไรว่ะโคตรห่วยเลย แทนที่จะแนะนำอะไรนะที่มันแบบทำแล้วมีอารมณ์หน่อย อย่างเช่น ไปฆ่าผู้ชายคนนั้น หรือไปฆ่าผู้หญิงที่ชื่อพลอย ดุชแสงเพชร ให้หมดโลกไปเลยอยากนี้ไมได้เหรอ”
หนึ่งกำลังขับรถ ได้ยินที่พลอยพูด ก็ตกใจมากรีบเลี้ยวรถจอดที่ข้างทางทันที “ชิบหายแล้วไอ้นาย”
ดีเจนาเดียท้วง “เอ่อ ขอโทษนะคะ ไหนว่าไม่อยากให้เราเปิดเผยตัวตนไงคะ”
พลอยยังไม่รู้ตัว “ฉันไม่ได้พูดชื่อฉัน ฉันพูดชื่อผู้หญิงคนนั้น”
“อ้าว ก็เมื่อกี้น้องบอกเองว่า น้องกับผู้หญิงคนนั้น ชื่อนามสกุลเหมือนกันเดี๊ยเลยไม่ใช่เหรอ”
พลอยอึ้ง เพิ่งรู้ตัวว่าหลุดพูดชื่อ หญิงสาวมืออ่อน ทำโทรศัพท์หล่นจากมือ
ผู้คนกำลังฟังไลฟ์สดรายการนี้มากมาย หลายสถานที่ เด็กนักเรียนบนรถไฟฟ้ากำลังฟังรายการจากโทรศัพท์มือถือ
สาวออฟฟิศกำลังฟังรายการจากโทรศัพท์มือถือ
อาเสกพยายามแก้ให้ “คนชื่อพลอยมีเยอะแยะ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ไม่มีใครรู้หรอกครับ”
ไข่มุกกำลังซื้อผลไม้ที่ตลาด แม่ค้าเปิดฟังรายการวิทยุพอดี ไข่มุกได้ยินชื่อพลอยก็อึ้ง ทำผลไม้หลุดมือทันที
อาเสกพยายามช่วยแก้ แต่กลับเหมือนช่วยย้ำ “เพื่อนผมก็ชื่อพลอย แม่ผมก็ชื่อพลอย ดาราก็ชื่อพลอย นางเอกสี่แผ่นดินยังชื่อพลอยเลยครับ”
ดีเจนาเดียกระซิบบอก แต่ดันออกอากาศ “คุณอาคะ เราพูดชื่อพลอยเยอะเกินไปแล้วค่ะ”
“อ่อ โทษ”
“เขาไม่อยากให้เราเปิดเผยตัวตนนะคะ อย่าพูดชื่อพลอยเลยค่ะ”
“คุณยังพูดพลอยเลย”
ดีเจนาเดียยิ่งช่วยเหมือนยิ่งขยี้ “อุ๊ย หนูพูดชื่อว่าพลอย แต่หนูไม่ได้พูดนามสกุลว่า ดุชแสงเพชร ไงคะ”
“นี่ไงเพิ่งพูดอยู่นี่ไง พลอย ดุชแสงเพชร”
“เอ่อ เอาเป็นว่าเราไม่พูดชื่อพลอยกันดีไหมคะ”