บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 18 หน้า 5

เจติยารู้สึกตกใจและรู้สึกซึ้งใจ “คุณอยุทธ์”

อยุทธ์หยิบเหรียญของตนออกมาให้เจติยาดู  ปรากฏว่าเหรียญของอยุทธ์สีเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย  

เจติยามองเหรียญด้วยความแปลกใจ “เหรียญไม่เห็นดำขึ้นเลยนะคะ”

“ครับ เหรียญไม่ตอบสนองอะไรเลย แสดงว่า... “

“แม่คงหมดอายุขัยแล้วจริงๆ  อำนาจของเหรียญเลยช่วยอะไรไม่ได้อีก” 

เจติยาหันกลับไปมองแม่ที่นอนโคม่าอยู่บนเตียง  น้ำตาไหลซึมออกมา อยุทธ์บีบไหล่เจติยาเบาๆ ให้กำลังใจ  เจติยามองมยุรีนอนหลับสนิทไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น  ในที่สุดเวลาแห่งการลาจากก็มาถึงแล้ว  เจติยาเลื่อนมือขึ้นปาดน้ำตาออก

เจติยาเดินเศร้าซึมเรื่องแม่ น้ำตาคลอๆ มาตามทางเดินในโรงพยาบาล  นทีเดินสวนมา

“นที” เจติยารีบเข้าไปหาน้องทันที

“พี่เจ แม่เป็นยังไงบ้าง”

เจติยาทั้งดีใจ ทั้งเคืองน้องชาย “เราหายไปไหนมาทั้งคืน  รู้มั้ยว่าพี่กับแม่เป็นห่วงเรามากแค่ไหน”

นทีร้อนใจมาก “เรื่องมันยาวพี่เจ เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังนะ  ตอนนี้แม่เป็นยังไงบ้าง” 

เจติยานิ่งไปเล็กน้อย น้ำตารื้นขึ้นมา “แม่คงจะอยู่กับเราได้อีกไม่นานแล้วล่ะนที” 

นทีนิ่งอึ้งไปรู้สึกช็อคน้ำตาคลอตาม “แต่ก็ไม่แน่นะพี่เจ บางที ผมอาจจะช่วยแม่ได้”

“ไม่มีทางหรอกนที แม่หมดอายุขัยแล้ว ไม่มีใครช่วยแม่ได้อีกแล้ว”

“ไม่ลองก็ไม่รู้หรอกพี่เจ นาทีนี้ไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกแล้วล่ะ เกิดโชคดีแม่หายขึ้นมา มันก็คุ้มนะ”

เจติยาฟังที่นทีพูดเริ่มลังเล  รู้สึกสิ่งที่นทีพูดมาก็มีเหตุผล“แล้วเราจะทำยังไง”

“ตามผมมาสิพี่” นทีคว้าหมับจับมือเจติยาแล้วจูงมือเจติยาไปกับตน  เจติยายอมเดินตามนทีไปด้วยสีหน้างงๆ 

นทีจูงมือเจติยาขึ้นมาบนดาดฟ้า 

เจติยาเริ่มเอะใจ “เราพาพี่ขึ้นมาบนนี้ทำไม”

“เดี๋ยวพี่ก็รู้เอง ตามผมมาเถอะ”

เจติยาชักแปลกๆ  เลยรวบรวมสมาธิจ้องไปที่มือของนทีที่จับตนอยู่  ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นที่มือของนที  นทีร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด  

นทีรีบปล่อยมือเจติยาแล้วผงะถอยทันที  ก่อนที่นทีจะกลายร่างเป็นกสิณ

“เป็นเธอจริงๆด้วย เธอเป็นคนจับตัวนทีไปใช่มั้ย  น้องชายฉันอยู่ไหน”