บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 9 หน้า 3
ชาครทนไม่ไหวเลยตัดสินใจพูด “ผมไม่อยากเห็นคุณอรเป็นแบบนี้เลยนะครับ”
“พูดอะไรของเธอ”
“ผมรู้ ว่าไม่ควรก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของคุณ แต่ผู้ชายคนนั้นเค้าแต่งงานแล้วนะครับ”
พิมพ์อรโมโห ที่ถูกชาครแทงใจดำ “เมื่อรู้ว่าไม่ควรก้าวก่ายก็ดีแล้ว ทีหลัง ก็รับผิดชอบแต่งานที่ฉันสั่งให้ดีซะก่อน เรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง อย่ายุ่ง”
พิมพ์อรลงจากรถ แล้วเดินเข้าบ้านไป ชาครได้แต่มองตาม แล้วขบกรามแน่น ทั้งเป็นห่วง ทั้งแอบหึงหวง แต่ต้องกดความรู้สึกทั้งหมดของตนเอาไว้
พิมพ์อรกำลังเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามาที่ห้องรับแขกก็ได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจของวนันต์ดังนำออกมาก่อน
“ยังอุตส่าห์จำได้อีกเหรอเนี่ย ฉันแกล้งลืมไปตั้งนานแล้วนะ”
พิมพ์อรได้ยินเสียงพ่อหัวเราะ พูดคุยอย่างมีความสุขก็สนใจ เลยเข้ามาดูพ่อ เห็นพ่อกำลังคุยกับทวีอยู่
“คุณลุงทวีน่ะเอง มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“ซักพักแล้วล่ะครับ วันนี้เป็นวันหยุดของผม ผมเลยถือโอกาสมาเยี่ยมคุณวนันต์น่ะครับ”
พิมพ์อรเห็นพ่อมีความสุข ก็อยากให้พ่อมีเพื่อนกินข้าว จึงเอ่ยชวน “ถ้าอย่างงั้นก็อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนสิคะ คุณพ่อจะได้มีเพื่อนคุย”
“ขอบคุณมากครับ แต่ผมมีธุระต้องไปทำต่อ เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่าครับ”
วนันต์เสียดาย “คุยต่ออีกเดี๋ยวไม่ได้เหรอทวี ฉันยังซักเรื่องอยุทธ์ไม่เต็มอิ่มเลย”
พิมพ์อรตกใจ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นโมโหทันทีที่รู้ว่าทวีเอาเรื่องอยุทธ์มาบอกพ่อ
ทวีกำลังจะออกจากบ้าน พิมพ์อรรีบตามเข้าไปหาทวีทันที
พิมพ์อรเรียกทวีด้วยความโมโห “เดี๋ยวก่อนค่ะคุณทวี”
“มีอะไรเหรอครับ”
“ขอโทษนะคะ ฉันคิดว่าคุณเข้ามายุ่มย่ามในครอบครัวของฉันมากเกินไปแล้ว คุณพ่อกำลังไม่สบาย ฉันไม่อยากให้คุณเอาเรื่องของอยุทธ์มาทำให้ท่านร้อนใจอีก”
“แต่เท่าที่ผมคุยกับคุณวนันต์ ดูคุณวนันต์มีความสุขมากเลยนะครับที่ได้ฟังเรื่องคุณอยุทธ์ ไม่เห็นจะร้อนใจเหมือนอย่างที่ คุณบอกเลยซักนิดเดียว” ทวีจ้องหน้าพิมพ์อรเหมือนจะจับผิด “จะว่าไปผมว่าคนที่ดูร้อนใจน่าจะเป็นคุณพิมพ์อรมากกว่านะครับ”
“คุณไม่ได้ดูแลคุณพ่อตลอดเวลา คุณไม่รู้อะไรหรอก” พิมพ์อรตัดบท สีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง “ต่อไป อย่าเอาเรื่อง อยุทธ์มาเล่าให้คุณพ่อฉันฟังอีก”
“ก็ได้ครับ แต่ผมคงต้องขอฟังเหตุผลคุณก่อน ถ้าไม่สมเหตุสมผล ผมก็คงทำตามที่คุณพิมพ์อรขอไม่ได้”
พิมพ์อรโมโหมาก จ้องหน้าทวีเขม็ง “คุณแน่ใจแล้วนะว่าจะยืนคนละข้างกับฉัน”
“ขอตัวก่อนนะครับ” ทวีเดินออกจากบ้านไป