รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 9 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 9 หน้า 5
8 กรกฎาคม 2557 ( 11:19 )
1.5M
รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 9
15 หน้า

 

“ฉันก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน แต่มันก็เป็นความจริง และถ้าจะคิดให้ดีๆ เจ้าของเหรียญทุกคน จะต้องเข้ามาเกี่ยวข้องกับเจ้าของกล่องรากบุญคนสุดท้ายอยู่แล้ว การที่อยุทธ์เข้ามาเกี่ยวข้องกับเจติยา ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพียงแต่เรานึกไม่ถึงเท่านั้นเอง”

“แล้วฉันจะแย่งเหรียญจากอยุทธ์มาได้ยังไง จะให้ฉันทำร้ายคุณพ่อ เพื่อให้อยุทธ์ยกเหรียญให้ฉันน่ะเหรอ  ฉันไม่ทำหรอกนะ”

“แล้วเธอจะต้องทำอย่างนั้นทำไมล่ะพิมพ์อร  ในเมื่ออยุทธ์ก็เป็นลูกเหมือนกัน ถ้าเธอบอกเค้าว่าต้องการเหรียญ เพื่อสร้างกล้องรากบุญขึ้นมาใหม่ จะได้ใช้ช่วยพ่อ เค้าต้องยอมยกให้เธออยู่แล้ว”

พิมพ์อรตวาดแว๊ด “เธอจะบ้าเหรอกสิณ  เธอก็รู้ว่าฉันไม่ต้องการให้เค้ามายุ่งเกี่ยวกับคุณพ่ออีก  คุณพ่อมีฉันเป็นลูกคนเดียวก็พอแล้ว”

“แต่ถ้าเธออยากจะช่วยพ่อ เธอก็ต้องพึ่งอยุทธ์ ตอนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว” 

พิมพ์อรขบกรามแน่น สีหน้าเครียดอย่างใช้ความคิด  ระหว่างทิฐิกับชีวิตพ่อ ถึงเวลาที่ตนต้องเลือก 

 

ลาภิณกำลังบรรจงสวมสร้อยคอเพชรราคาแพงให้เจติยา “ชอบมั้ยเจ”

“คุณต้นซื้อให้  เจต้องชอบอยู่แล้วล่ะ” เจติยาแอบเสียดายเงิน “แต่มันจะแพงเกินไปรึเปล่า” 

ลาภิณยิ้มอ้อนๆ “สำหรับเจ แค่นี้ยังถูกไปด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มหอมแก้มเจติยา 

เจติยาเหลือบมองลาภิณด้วยความสงสัย “แล้วอยู่ๆ คุณต้นซื้อให้เจทำไมคะ”

ลาภิณอึกๆอักๆ รู้สึกผิดกับเรื่องพิมพ์อร เลยซื้อของขวัญให้เป็นการไถ่โทษ “ก็ไม่มีอะไรหรอก  แค่อยากซื้อให้เฉยๆ” 

เจติยาแกล้งทำเป็นโกรธกระเซ้า “แอบไปทำความผิดอะไรมารึเปล่า”

ลาภิณชะงักไป รีบทำหัวเราะกลบเกลื่อน

เจติยาไม่ได้คิดระแวงอะไรอยู่แล้ว  “ขอบคุณมากนะคะคุณต้น” 

ลาภิณยิ้มบางๆ รู้สึกได้ไถ่โทษบ้าง  ดึงเจติยาเข้ามาสวมกอดเอาไว้ ขณะนั้นเองเสียงมือถือของเจติยาก็ดังขัดขึ้น   

ลาภิณรู้สึกเซ็งที่ถูกขัดจังหวะ  “ใครโทรมาดึกๆ เนี่ย  ไม่รู้จักเวล่ำเวลา คนเค้าจะสวีทกันซะหน่อย” 

เจติยาย่นจมูกใส่ก่อนจะเอื้อมไปหยิบมือถือดูเบอร์ “คุณอยุทธ์ค่ะ คงมีเรื่องสำคัญ” เจติยากดรับ “สวัสดีค่ะคุณอยุทธ์...”

ลาภิณบุ้ยปากเซ็งๆ เหล่มอง แอบฟังการสนทนา

 

เช้ารุ่งขึ้น อยุทธ์เอาเหรียญมาให้เจติยาดู

“ใช่จริงๆด้วยค่ะ เหรียญแบบเดียวกันเลย แต่เหรียญของคุณเป็นสีน้ำตาลๆ ไม่ใช่สีดำสนิทเหมือนกับเหรียญที่ฉันเคยเห็น”

“เท่าที่ฟังจากลุงทวี คนที่มีเหรียญแบบนี้ก็มีผม เด็กที่ชื่อพลอย แล้วก็พี่อร”


15 หน้า