บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 6 หน้า 5
หน้านิราลัยตอนสายๆ ลาภิณกับเจติยากำลังยืนคุยกับสิทธิพรด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“อะไรวะ แวะมาทั้งที แทนที่จะอยู่กินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อน ไม่ทันไรจะกลับซะแล้ว”
“เอาไว้คราวหน้าดีกว่า ฉันจะล้างท้องมาให้แกเลี้ยงเลย วันนี้ต้องรีบไปธุระต่อ ตั้งใจจะแวะมาอวยพรแกกับคุณเจย้อนหลังเท่านั้นเอง” สิทธิพรหันไปยิ้มให้เจติยา “ยินดีด้วยอีกครั้งนะครับ”
“ขอบคุณมากค่ะ งั้นเจขอส่งตรงนี้เลยนะคะ ต้องรีบไปเคลียร์งานต่อ เดี๋ยวเจ้านายจะตำหนิ”
ลาภิณส่งยิ้มให้เจติยาก่อนที่เจติยาจะยกมือไหว้สิทธิพร สิทธิพรรับไหว้..เจติยาเดินแยกไป
สิทธิพรมองเจติยาท่าทางปลื้มๆ “เมียแกน่ารักดีว่ะ ไปหาได้แถวไหนวะ มีเหลือให้เพื่อนอีกซักคนมั้ย”
ลาภิณขำๆกับท่าทางของเพื่อน
ข้างฝ่ายเจติยาเดินไปได้ซักระยะ นึกอะไรขึ้นมาได้ “อ้าว ลืมบอกคุณต้น” เจติยาส่ายหน้ากับความขี้ลืมของตัวเดินย้อนกลับไปหาลาภิณ ซึ่งลาภิณและสิทธิพรยังคงสนทนากันต่อ
“แต่เมียแกนี่ก็แปลกนะ เห็นสวยๆ เอวบางร่างน้อยแต่ชอบทำงานอยู่กับศพซะงั้น”
“ถือว่าเป็นโชคดีของฉัน ไม่มีใครช่วยธุรกิจฉันได้ดีเท่ากับเจแล้วล่ะ”
“ก็จริง เห็นอย่างงี้แล้ว ฉันก็ค่อยสบายใจหน่อย กลัวแกจะไปหลงเสน่ห์ยัยแม่ม่ายอรนั่นอีกคน”
ลาภิณหน้าเสีย รู้สึกไม่สบายใจที่สิทธิพรพูดถึงพิมพ์อรแบบนี้
สิทธิพรเหล่มองหน้าเพื่อน เห็นหน้าลาภิณสีหน้าเคร่งเครียดของลาภิณก็ขำๆ “เฮ้ย ทำหน้าเครียดอะไร ขนาดนั้น ฉันล้อเล่น...” สิทธพรตบบ่าเพื่อนกอดคอพาเดินต่อไป
ด้านหลังทั้งคู่เจติยายืนนิ่งขรึมอยู่ ได้ยินคำสนทนาเมื่อครู่ชัดเจน เจติยามีสีหน้าไม่ค่อยสบายใจ เรื่องของพิมพ์อร รบกวนจิตใจเจติยาอยู่ไม่น้อย
นวัชกับตำรวจกำลังพาอยุทธ์เข้าโรงพัก โดยมีเรนี่เดินตามติดอยุทธ์มา
พวกนักข่าวที่รออยู่รีบกรูกันเข้าไปแย่งสัมภาษณ์ทันที ถามพร้อมๆกันจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์
“มีข่าวออกมา ว่าคุณเป็นน้องชายแท้ๆของคุณพิมพ์อร เป็นความจริงรึเปล่าครับ”
“ตกลงแฟนคุณตายเพราะอะไรคะ”
“คุณว่าคดีนี้จะกระเทือนถึงการประมูลการสร้างตึกของมูลนิธิแสงธรรม มูลค่ากว่าพันล้านรึเปล่าคะ”
เรนี่ชำเลืองมองหน้าอยุทธ์ด้วยความเห็นใจ พวกนักข่าวแย่งกันถามกันเต็มไปหมด แต่อยุทธ์ไม่ยอมตอบ เดินหน้าเครียดเข้าโรงพักไปพร้อมกับเรนี่
นวัชต้องเข้ามาขวางพวกนักข่าวไว้ “รอแถลงข่าวอีกทีนะครับ ขอบคุณครับ”
นวัชเดินเข้าข้างในไป โดยพวกตำรวจคอยกันไว้ไม่ให้นักข่าวตามเข้าไปวุ่นวาย
ชาครกำลังคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ โดยมีพิมพ์อร และวนันต์ นั่งหน้าเครียดอยู่ใกล้ๆ “แน่ใจนะ เช็คชัวร์รึยัง ขอบใจ” ชาครกดวางสายก่อนจะหันไปพูดกับพิมพ์อร