บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 4
“ไม่ต้องกลัวนะเจ จะไม่มีอำนาจชั่วร้ายอะไรมาทำอันตรายเจได้ วิญญาณทุกดวงที่เจเคยช่วยเอาไว้ จะช่วยปกป้องเจเอง”
เสียงวิญญาณดังก้องขึ้น “เธอเคยช่วยพวกเรามามากแล้วเจติยา ถึงเวลาที่พวกเราจะช่วยเธอบ้าง”
กสิณในสภาพไฟลุกท่วม กรีดร้องโหยหวน ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเน่าเฟะน่าสะพรึงกลัว ก่อนจะพุ่งเข้าใสเจติยาทันที แต่ทันใดนั้นวิญญาณทุกดวงที่ล้อมรอบตัวเจติยาอยู่ รวมทั้งมยุรี ก็เปล่งแสงสีขาวออกมาปกป้องเจติยาไว้ กสิณถูกแสงสว่างเข้าไปกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่จะสลายไปในแสงสว่างนั้นเอง
เจติยาตกตะลึงอยู่ท่ามกลางการปกป้องของเหล่าวิญญาณ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มาจับมือเจติยาไว้ เจติยาหันไปมองเด็กด้วยความคุ้นเคยอย่างแปลกประหลาด ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“แม่จ๋า ให้หนูได้เป็นลูกแม่อีกได้มั้ยจ๊ะ”
เจติยาดีใจและสามารถรู้ทันทีว่านี่คือวิญญาณลูกของตนที่แท้งไปนั่นเอง เจติยาเข้าไปกอดเด็กหญิงด้วยความดีใจและปลื้มปีติ มยุรีหันมามองลูกสาวอย่างมีความสุข และภาคภูมิใจในการทำความดีของลูกสาวคนนี้
เจติยาลืมตาขึ้นแล้วพบว่าตนกำลังอยู่ในอ้อมกอดของลาภิณ
“เจ ฟื้นแล้วเหรอเจ”
“คุณต้น”
ลาภิณประคองเจติยาลุกขึ้นยืน ทั้งคู่มองไปเห็นพิมพ์อรกำลังนั่งคุกเข่าร้องไห้อยู่กับพื้นด้วยความเสียใจสุดขีด
อยุทธ์เดินเข้าไปหาพี่สาว “พี่อร...”
พิมพ์อรซึ่งกำลังเสียใจตรงเข้าไปทุบตีอยุทธ์ไม่ยั้งพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟายราวกับใจแตกสลาย “บ้าไปแล้วเหรออยุทธ์ เธอมันบ้าไปแล้ว ทำยังงี้ได้ยังไง เธอฆ่าคุณพ่อกับมือ รู้ตัวมั่งมั้ยว่าทำอะไรลงไป รู้ตัวมั้ย”
อยุทธ์ปล่อยให้พิมพ์อรทุบตีโดยไม่ตอบโต้ พิมพ์อรทุบตีไปร้องไห้ไปทั้งโกรธทั้งเสียใจจนถึงที่สุด ลาภิณและเจติยาได้แต่มองทั้งคู่ด้วยความเศร้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพี่น้องทั้งสองคน
นวัช และนิษฐายืนรออยู่ที่รถที่จอดอยู่ ด้วยความกระวนกระวาย
นิษฐาอ่อนเพลียมาก แต่เป็นห่วงเพื่อนมากกว่า “กลับเข้าไปดูเจกับคุณต้นกันมั้ยคะ”
นวัชลังเล “งั้นฐาอยู่นี่แล้วกัน พี่กลับเข้าไปดูคนเดียวดีกว่า”
พอดีกับ ลาภิณก็ประคองเจติยาเดินมา
นิษฐามองด้วยความดีใจมาก รีบเข้าไปหาเพื่อน “เจ”
“ฉันบอกให้แกกับพี่ผู้กองหนีไป แล้วทำไมยังอยู่ที่นี่อีก”
“ใครจะหนีไปได้ลง เป็นแก แกก็ทำไม่ได้เหมือนกันแหละ”
เจติยาจ๋อยไป