บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 20
ประตูห้องเปิดออกช้าๆมีคนเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ คนๆนั้นเดินช้าๆเข้ามาหาน้องกิ๊บที่นอนหลับสนิทอยู่ แล้วค่อยๆยื่นมือไปที่น้องกิ๊บ
ขณะนั้นเองก็ได้ยินเสียงธีรัชดังแว่วมาจากชั้นล่าง “พวกคุณเป็นใคร เข้ามาบ้านผมทำไม”
คนๆนั้นตกใจมาก ละล้าละลัง ทำอะไรไม่ถูก
“อ้าวคุณ จะขึ้นไปไหน”
เจติยาร้อนใจ “ไม่มีเวลาอธิบายแล้วค่ะ”
นวัชเปิดประตูเข้ามาในห้อง ตามด้วยเจติยา นิษฐา ก่อนที่ธีรัชจะหน้าตาตื่นตามเข้ามาเป็นคนสุดท้าย นิษฐารีบเปิดไฟในห้องทันที พอไฟสว่างก็เห็นภายในห้องมีน้องกิ๊บนอนอยู่คนเดียว แต่หน้าต่างเปิดทิ้งเอาไว้
นวัชรีบตามไปดูที่หน้าต่าง “มันหนีลงไปข้างล่างแล้ว พี่ตามไปดูก่อน”
นิษฐาเป็นห่วง “ระวังตัวนะคะ”
นวัชรีบออกจากห้องไปทันที
น้องกิ๊บงัวเงียตื่นขึ้นมา “คุณพ่อ มีอะไรเหรอคะ”
ธีรัชรีบเข้าไปปลอบลูกพร้อมกับห่มผ้าให้ “ไม่มีอะไรจ้ะ น้องกิ๊บนอนต่อนะคะ” น้องกิ๊บงัวเงียนอนต่อไป
ธีรัชมองไปที่เจติยา นิษฐา ด้วยสายตาตั้งคำถาม ตอนแรกตนก็ไม่ไว้ใจ แต่พอเห็นคนเข้ามาในห้องนอนลูกสาว แล้วหนีไปก็สับสนไปหมด “นี่มันมีเรื่องอะไรกันแน่ครับ”
“เรื่องทั้งหมดฉันอธิบายได้ค่ะ แต่ว่ามันอาจจะดูเหลือเชื่อไปหน่อยนะคะ”
ธีรัชคุยกับเจติยา นวัช นิษฐา ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ธีรัชรับฟังเรื่องราวทั้งด้วยความสับสน “คุณมาถึงที่นี่ เพราะความฝันเนี่ยนะ”
นิษฐายิ้มแหยๆ “มันอาจจะก็ฟังดูแปลกๆ แต่เพื่อนฉันก็ฝันแม่นมากนะคะ ไม่อย่างงั้นป่านนี้ น้องกิ๊บมีอันตรายไปแล้ว”
ธีรัชยังคาใจ รู้สึกเคืองๆ อยู่ “ก็เพราะคุณช่วยน้องกิ๊บไว้ได้ยังไงครับผมถึงยังไม่แจ้งตำรวจจับพวกคุณข้อหาบุกรุก”
“ผมนี่ล่ะครับตำรวจ” นวัชโชว์บัตรประจำตัว “ขอโทษด้วยนะครับ ที่บุกเข้ามาโดยพลการ”
ธีรัชถอนใจ “แล้วตกลงคุณเห็นไอ้คนที่บุกเข้ามาบ้านผมรึเปล่า”
“ไม่เห็นครับ ผมตามไปไม่ทัน แต่พอจะสันนิษฐานได้ ว่าเค้าปีนหนีออกทางหน้าต่าง แล้วก็ทิ้งตัวลงบนกันสาด ก่อนจะกระโดดจากกันสาดลงไปที่ถนนด้านหลังแล้วก็หนีไป”