บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 3 หน้า 4

ที่วิทยาลัยของนที นทีกำลังเดินคุยมากับเพื่อน ทั้งคู่กำลังจะขึ้นไปที่ตึกเรียน นทีผลักหัวเพื่อนด้วยความหมั่นไส้หยอกล้อเล่นกัน พลอยกำลังเดินผ่านตึกเรียน  เหลือบไปเห็นนที พลอยจำนทีได้ยิ้มทักทายก่อนที่จะเดินไปทางสนาม  

เพื่อนนทีเห็นพลอยยิ้มให้นทีก็ตกใจ “เฮ้ย ทำไมพลอยยิ้มให้เอ็งวะ รู้จักกันเหรอ”

“เจอกันแป๊บเดียวเอง ไม่เรียกว่ารู้จักหรอก”

“ไม่รู้จักก็ดีแล้ว แฟนมันดุชิบ ขืนเอ็งไปยุ่งกับเด็กมัน โดนแฟนมันยกพวกมากระทืบแน่ มีคนโดนมาเยอะแล้วนะโว้ย เดี๋ยวจะหาว่าข้าไม่เตือน”

“ข้าไม่ยุ่งกับเค้าหรอก แม่ไม่ชอบ  ขี้เกียจมีเรื่องทะเลาะกันอีกปวดกบาล”

“คิดงี้ก็ดีแล้ว  อย่าหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว” 

เพื่อนนทีพูดเตือนจบก็เดินนำขึ้นตึกไป ปากพูดอย่างแต่นทีก็แอบชำเลืองมองตามพลอยไปเล็กน้อย  แอบติดใจในความสวยของพลอย

ที่บริษัทนิลารัย ลาภิณกำลังอธิบายให้เจติยา ทวี และคณะกรรมการคนอื่นๆที่เข้าประชุมฟัง

“ความสำเร็จของนิราลัยทำให้เรามีคู่แข่งเพิ่มขึ้น ถึงจะไม่มีใครครบวงจรได้เท่ากับนิราลัย  แต่ผมก็ไม่อยากประมาท ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากสร้างตึกใหม่ เพื่อรองรับงานที่เพิ่มขึ้นทุกคนมีความเห็นว่ายังไงครับ”

เจติยา ทวี และพวกคณะกรรมการหันไปมองกันไปมา  

กรรมการคนหนึ่งเห็นด้วย “ก็ดีนะคุณต้น  ตอนนี้ห้องสวดศพไม่พอต่อความต้องการ  เราเสียลูกค้าไปเยอะเหมือนกัน”  

ทวีมีสีหน้าเป็นห่วง พูดแย้งขึ้นมา “แต่บริษัทเพิ่งลงทุนที่เมืองจีนไป ถ้าสร้างตึกใหม่อีก จะไหวเหรอครับ” ลาภิณยิ้มอย่างมั่นใจ “ข้อนั้นผมไม่ประมาทหรอกครับลุง ผมไปตกลงกับบริษัทที่จะก่อสร้างตึกให้เราแล้ว เค้ายอมให้ชำระเป็นงวดๆได้ เราไม่ต้องกู้เงินเพิ่ม” ลาภิณกวาดตามองกรรมการ “แต่ช่วงสองสามปีนี้ ผู้ถือหุ้นอาจจะได้ปันผลลดลงบ้างนะครับ”

คณะกรรมการทุกคนยิ้มแย้ม พยักหน้าเข้าใจและเห็นด้วย 

เจติยามีสีหน้าสงสัย  อดไม่ได้ที่จะถามลาภิณ “แล้วบริษัทไหนจะสร้างตึกให้เราคะคุณต้น ทำไมใจดีจังเลย” 

“บริษัทเอตต้า ของคุณวนันต์  ไกรวิน  เพื่อนเก่าคุณพ่อผมเอง”

พวกคณะกรรมการฮือฮา ไม่คิดว่าบริษัทยักษ์ใหญ่จะยอมมาสร้างตึกให้ ส่วนเจติยา และทวีหน้าเสียทันที  ทั้งคู่หันไปมองหน้ากัน รู้สึกระแวงอย่างบอกไม่ถูก

ที่ห้องทำงานลาภิณ  ลาภิณกำลังคุยกับเจติยา ทวี ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด