บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 11 หน้า 4
“ถ้าลูกยังคาใจอะไร ก็ต้องหาคำตอบให้ได้ ไม่อย่างนั้นความคิดความรู้สึกเหล่านี้ก็จะกัดกินใจแล้วก็บ่มเพาะจนเกิดเรื่องใหญ่ตามมาในที่สุด...แต่ก็อย่าทำอะไรเกินเลยขอบเขตที่เหมาะสมละ ต้องให้เกียรติและเคารพดินเค้าด้วย”
“ค่ะ... ขอบคุณค่ะพ่อ”
มณีมาลาแต่งตัวเสร็จเดินลงมา พอเจอรันก็เข้าไปกอดด้วยความรักและปลอบใจ “อย่าคิดมากนะลูก รันยังสาวยังสวย ยังมีคนต้องการอีกเยอะ โดยเฉพาะโทนี่ที่แสนเพอร์เฟ็ค”
รันมองหน้ามณีมาลาแบบงงๆ ว่าแม่พูดเรื่องอะไร
ร๊อคกับแตนมาเที่ยวกัน ทั้งสองเดินดูของที่ต่างฝ่ายต่างสนใจ แตนดูร้านกล้องถ่ายรูป หนังสือ ร๊อคดูไอที ทั้งคู่ดูเหมือนเป็นแฟนกัน มีความสนิทสนมและพูดคุยกันอย่างสนุก บางครั้งก็มีความใกล้ชิดกันโดยที่แตนไม่ได้หลบเลี่ยง
ร๊อคหยิบกระเป๋าของแตนมาจะถือให้ แตนดึงกลับมาถือเอง
ร๊อคซื้อน้ำมาหยิบหลอดมาอันเดียว แตนหยิบหลอดมาอีกอัน แตนเอาหลอดของตัวเองดูดน้ำ แล้วดึงหลอดออกจากแก้วมาถือไว้
ทั้งสองเดินเล่นกันในห้าง ร๊อคจับมือของแตน แต่แตนดึงมือออก
ร๊อคต่อว่าแตน “นี่ เธอบอกว่าจะยอมเป็นแฟนฉันไม่ใช่หรือ ถ้าฉันเลิกเจ้าชู้น่ะ...แล้วนี่อะไรกัน จะถือกระเป๋าให้ก็ไม่ยอม ดูดน้ำจากหลอดเดียวกันก็ไม่ได้ จะจูงมือเดินกันก็ดึงหนีอีก”
“กระเป๋าฉันถือมาเองจากบ้าน ฉันถือเองได้ ดูดน้ำคนละหลอดก็ดีแล้ว เดี๋ยวเชื้อโรคมันติดต่อกัน แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กๆ ที่ต้องมาจูงมือเดิน ไม่หลงไปไหนหรอกน่า”
“แล้วยังงี้จะเรียกว่าเป็นแฟนกันได้ไงล่ะ”
“ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นนี่” ร๊อคหน้างอไม่พอใจ มือถือแตนดัง แตนยกขึ้นมาดูแล้วกดรับ “สวัสดีค่ะ....” แตนเดินเลี่ยงจากร๊อคไปคุยโทรศัพท์ครู่หนึ่งแล้วเดินกลับมาหา
ร๊อคแกล้งแหย่ “แฟนโทรหาหรือ”
“หึงอะดิ... เปล่าหรอก งานเข้าน่ะ”
“มีใครจ้างเธอให้ไปสืบจับกิ๊กหรือ เลิกทำให้ครอบครัวเค้าแตกแยกซะทีเถอะ”
“ก็ถ้าพวกเค้าไม่นอกใจคนรัก ใครจะไปทำให้บ้านแตกได้ล่ะ...นายเองก็ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ อย่ากลับไปมีกิ๊กอีกก็แล้วกัน ถ้าฉันจับได้ ฉันจะเล่นงานนายแบบต้องจำไปจนวันตายเลยทีเดียว”
“พูดแบบนี้ก็หมายความว่า เธอยอมรับว่าฉันเป็นแฟนของเธอแล้วดิ”