บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 22 หน้า 3
รันหน้าเสียมองดิน ดินมองตอบแล้วพยายามอธิบาย “รัน ฟังผมก่อนนะ ความจริงแล้วผมกำลังจะมาอธิบายบอกรันทุกอย่าง แต่ว่า...”
“เรื่องนั้นน่ะเดี๋ยวค่อยไปเคลียร์กันเองแล้วกัน เสียเวลาฉัน เอาสร้อยของฉันคืนมาซะที” โทนี่รำคาญตัดบทพูดกับดิน
“อย่าหวังซะให้ยากเลย”
“พูดกันดีๆ ไม่เข้าใจ คงต้องพูดกันด้วยกำลังซะแล้ว” โทนี่พยักหน้าให้ลูกน้องยศพล พวกลูกน้องทำท่าจะเหนี่ยวไก
ดินตะโกนบอก “ทุกคนหมอบลงครับ”
ดินจับรันกับไพศาลให้หมอบลง แล้วพุ่งตัวหลบไปหลังโซฟา ลูกน้องยศพลไล่ยิงดิน ดินหลบแล้วคว้าของใกล้ตัวได้ ปาใส่ลูกน้องยศพล ก้านดอกไม้ปาเหมือนเข็มพุ่งไปปักที่มือจนปืนหล่น แล้วดินก็เข้าไปสู้กับลูกน้องยศพลชุดใหญ่ รัน ไพศาล มณีมาลาเห็นดินสู้อย่างเก่งก็ยืนมองอึ้งๆ กันไป
ดินหันไปบอกรันกับไพศาลและมณีมาลา “รัน พาทุกคนหนีไปก่อน”
รันจะพาไพศาลหนีออกไป แต่โทนี่เข้ามาขวางไว้ รันจะสู้แต่โทนี่หลบแล้วใช้สันมือทุบก้านคอรันจนสลบ ไพศาลเห็นก็เข้าไปจะต่อยโทนี่ แต่โทนี่ฉากหลบแล้วใช้สันมือฟาดท้ายทอยไพศาลจนสลบไปอีกคน มณีมาลาเห็นก็พยายามจะย่องหนีออกมา แต่ถูกลูกน้องยศพลไปขวางเอาไว้ มณีมาลาต้องถอยกลับมาด้วยความกลัว ดินเข้าไปหาโทนี่แล้วต่อยตีกับเขาอีก ดินใช้ของใกล้ตัวมาปัดป้องต่อสู้กับมีดของโทนี่ ทั้งหมอนอิง แจกัน โทนี่ใช้มีดคล่องมาก ฟันจนนุ่นในหมอนแตกกระจายไปทั่ว ทั้งสองผละออกจากกันมาตั้งหลักอีกครั้ง ลูกน้องของยศพลเข้าไปต่อยกับดิน ดินสู้กันชุดใหญ่แล้วผละออกจากกันมาตั้งหลัก
โทนี่บอกดิน “ถ้าแกเอาสร้อยที่ฉันต้องการมาให้ตั้งแต่แรก รันก็คงไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้”
มณีมาลาได้ยินก็หันไปต่อว่าดิน “นี่นายดินระเบิด นายจะทำให้ชีวิตของรันตกอยู่ในอันตรายไปถึงเมื่อไหร่”
ดินงง “คุณแม่ควรจะโทษไอ้โทนี่มันต่างหาก ที่มาทำร้ายรัน..”
“ฉันก็แค่ต้องการสร้อยของพี่ฉันคืนเท่านั้นเอง” โทนี่บอก
“แกไปขโมยอะไรของเค้ามา ก็รีบๆ คืนเค้าไปเถอะ เรื่องจะได้จบๆ” มณีมาลาโวยวาย
ดินแก้ตัวพัลวัน “ผมเปล่าขโมย แล้วผมก็ยอมให้สร้อยคืนไปไม่ได้ด้วย เพราะมันจะเอาไปใช้ฆ่าคน”
“จริงหรือโทนี่” มณีมาลาไม่อยากเชื่อ
“จริงครับ” โทนี่ยอมรับตรงๆ
มณีมาลาโกรธโทนี่มาก “แก ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้เสียแรงรัก ไอ้สวะต่ำตม ฉันไม่น่ามองคนผิดเลย ไอ้ชาติอะมีบา ไอ้หน้าหล่อใจทราม ไอ้สันดานตัวเงินตัวทอง ไอ้...” มณีมาลาจะด่าอีก แต่โทนี่เข้าไปหาแล้วเงื้อมือจะตบ มณีมาลากลัวรีบวิ่งไปหาดินแล้วหลบอยู่ด้านหลัง “ดิน ช่วยแม่ด้วย...”