บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 7 หน้า 3
โทนี่นอนเจ็บตัวอยู่ ที่แขนใส่เฝือกเอาไว้ หน้ามีรอยฟกช้ำบ้าง รันกับดินอยู่ในห้อง
มณีมาลาเปิดประตูเข้ามาเยี่ยม“โทนี่เป็นไงบ้าง เจ็บมากมั้ย ...รัน เกิดเรื่องอะไรขึ้นน่ะ”
ดินได้ทีข่มโทนี่ให้มณีมาลาได้ยิน “รันกับโทนี่ถูกคนมาทำร้ายครับ พอดีผมผ่านไปช่วยไว้พอดี นี่ถ้าไม่ได้ผม ป่านนี้รันจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้...เห็นเก่งนั่นเก่งนี่ทุกอย่าง แต่พอรันถูกทำร้าย ไอ้ที่เก่งๆ หายไปไหนหมดก็ไม่รู้ สู้ผมก็ไม่ได้”
“ยังจะมาชิงดีชิงเด่นเอาชนะอะไรกันอีกตอนนี้ ไม่เห็นใจโทนี่บ้าง” มณีมาลาไม่สนใจหันมาด่าดินอีก
“รันว่าแม่กับดินกลับบ้านไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวคืนนี้รันจะอยู่เฝ้าเป็นเพื่อนโทนี่เอง”
“เฮ้ย จะดีหรือรัน มันไม่เหมาะนะ” ดินค้าน
“โทนี่เจ็บขนาดนี้ก็เพราะช่วยรันไว้ จะให้รันไม่แคร์ปล่อยให้นอนเจ็บอยู่คนเดียวได้ไงกันล่ะ”
“ก็โทรตามญาติๆ ให้มาเยี่ยมสิ ญาติเสียรึไงถึงไม่มีใครมาดูแล” ดินออกอาการไม่พอใจ
“ท่านพ่อกับคุณหญิงแม่ของผมไปแสวงบุญอยู่ที่อินเดียน่ะครับ ผมไม่อยากบอกให้ท่านต้องเป็นห่วงบินกลับมา ผมเองก็ไม่เป็นอะไรมากหรอก รันกลับไปเถอะ ผมอยู่คนเดียวได้” โทนี่ตีหน้าเศร้า
“เห็นมั้ย เค้าบอกว่าอยู่ได้”
รันมองดินแบบดุๆ เหมือนดุเด็ก แล้วหันไปบอกโทนี่“ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องแค่นี้ เพื่อนกันทำให้ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวรันนอนเฝ้าอยู่ที่ด้านนอก มีอะไรก็บอกให้พยาบาลไปตามนะคะ”
ดินกับร๊อคและคุกกี้กำลังสไกป์คุยกันสามคน
“เป็นไงบ้างพี่ แผนการของผม สำเร็จด้วยดีมั้ย ป่านนี้โทนี่มันนอนหยอดน้ำข้าวต้มครางเป็นหมาหงอยนอนชักแล้วอะดิ” ร๊อคยิ้มร่า
“สำเร็จบ้าอะไรล่ะ กลายเป็นว่ารันยิ่งเห็นใจมันไปอยู่ดูแลมันใกล้ชิดกันยิ่งกว่าเดิมอีก” ดินหงอย
“เฮ้อ ข้าว่าแล้วเชียว ให้ไอ้ร๊อคคิดอะไรไม่ได้เรื่องซักอย่าง ดิน แกนอนพักก่อนเถอะว่ะ อย่าคิดอะไรมาก” คุกกี้ปลอบ
ทั้งสามตัดการสื่อสาร ดินนั่งคิดกลุ้มใจ
คุกกี้ดูซึมไปเพราะเห็นใจดิน แคนดี้เดินมาเห็นก็ถาม“มีเรื่องอะไรหรือพี่”
“อ๋อ พี่เป็นห่วงไอ้ดินมันน่ะ เพิ่งแต่งงานก้นหม้อข้าวไม่ทันดำ ก็ต้องผจญกับปัญหามือที่สามกับแม่ยายจอมป่วนซะแล้ว”
“เรื่องแบบนี้น่ะ มันไม่เป็นปัญหาหรอก ถ้าเราเชื่อใจคนที่เรารัก”
“แล้วแคนดี้เชื่อใจพี่รึเปล่า” คุกกี้ทำเสียงออดอ้อน
“ถามได้ ถ้าไม่เชื่อ จะมีลูกตั้งสามคนแล้วหรือ...แล้วพี่คุกกี้ล่ะ”
“พี่แสดงให้ดูแทนคำตอบดีกว่านะ” แล้วคุกกี้ก็เข้าไปช้อนตัวแคนดี้อุ้มไปที่เตียงนอน