บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 18 หน้า 3
“ไม่ต้องค่ะ สิ่งที่รันต้องการคือ ไม่ให้ดินกลับมาหารันอีก...” รันหันมามองดินน้ำตาไหล “รันเห็นหน้าของดินแล้วมันเจ็บปวดทรมานใจมาก ทรมานที่เห็นหน้าคนที่รันรักมากแต่กลับมาทรยศทำร้ายจิตใจกัน ดินออกไปได้แล้วค่ะ” ดินเอื้อมมือไปจับมือของรัน รันสะบัดออก “รีบออกไปซะทีเถอะ อย่าอยู่ทำให้รันต้องทุกข์ทรมานใจอีกเลย ไปให้พ้นๆ จากชีวิตของรันซะที อย่ามาให้รันเห็นหน้าจนต้องเสียน้ำตาอีกเลย”
ดินอยากจะพูดความจริง แต่ก็พูดไม่ได้ เขาไม่รู้จะพูดอะไรกับรันได้อีก ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาแห่งความอึดอัดและเสียใจไหลออกมาก่อนจะหันหลังเดินออกมาจากห้อง รันเห็นดินเดินออกไปทำท่าจะเรียกไว้ แต่ก็ไม่ได้ทำแล้วรันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างอั้นไม่อยู่ เธอยังรักดิน แต่ก็โกรธเกลียดเขาด้วยในเวลาเดียวกัน
ดินเดินออกมาหน้าโรงพยาบาล ยืนเคว้งคว้างไม่รู้จะไปไหน ไม่รู้จะทำอะไรต่อ ดินนั่งอยู่บนรถเมล์มองเหม่อไปนอกหน้าต่าง ปล่อยใจไปเรื่อยแต่สีหน้าเศร้าๆ
รันนั่งมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง น้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียใจ เธอปล่อยให้น้ำตาไหลไม่หยุด มณีมาลากับโทนี่เดินเข้าห้องมา รันรีบป้ายน้ำตาทิ้ง
“รันจ๊ะ ดูสิโทนี่ซื้อของบำรุงร่างกายมาตั้งเยอะแยะเลย รันกินซะหน่อยนะ...โทนี่ช่วยป้อนให้รันด้วยนะ”
รันไม่ได้สนใจอะไร ได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่าง
ดินกับร๊อคกำลังฝึกการต่อสู้กัน ทั้งสองตั้งท่าเตรียมพร้อม แต่ดินไม่มีสติเอาแต่เหม่อ ร๊อคพุ่งเข้าหาเตะดินจนสลบไป ร๊อคตกใจรีบเข้าไปดูอาการของดิน ดูเหมือนดินจะไม่เจ็บไม่ปวดเพราะเอาแต่เหม่อลอย
รุ้งกับโจโจ้มาเยี่ยมรัน พอรุ้งกับโจโจ้เข้ามาเห็นรันที่เอาแต่นั่งเหม่อมองไปนอกหน้าต่างก็เห็นใจเพื่อนตรงเข้าไปหา พอรันหันมาเห็นเพื่อนก็เริ่มหน้าเสียร้องไห้ออกมา รุ้งกับโจโจ้เข้าไปกอดรันปลอบ
รันร้องไห้สะอึกสะอื้น “แก เค้าทำกับฉันอย่างนี้ได้ไงกัน....”
โจโจ้เห็นรันร้องไห้มากขนาดนั้นก็ร้องตาม รุ้งเองก็น้ำตาไหลออกมาด้วยความสงสารเพื่อน
ดินซักผ้า ตากผ้า รีดผ้า ล้างรถ ให้รัน ดินทำกับข้าวมาวางที่โต๊ะ ตักข้าวสองจาน จัดที่นั่งให้รันด้วย แล้วดินก็ลงนั่งกินข้าว ดินตักกับข้าวใส่จานตรงข้ามที่เป็นของรัน แล้วก็ตักให้ตัวเอง ดินตักข้าวเข้าปากแค่คำเดียว ดินก็กลืนกินข้าวไม่ลง มันจุกอยู่ที่คอ ดินได้แต่นั่งนิ่งมองเก้าอี้ตรงข้ามที่ว่างเปล่า
รันนอนหลับอยู่ ดินนั่งเฝ้าแล้วปอกผลไม้ไว้ให้รัน เขาแกะเครื่องดื่มบำรุงกำลังออก เตรียมขนมไว้ให้แล้วออกจากห้องไป