บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 18 หน้า 5
“ครับ ผมรักรัน รันเป็นภรรยาของผม”
อินทิราทนไม่ได้ต่อไป เธอเริ่มเสียใจร้องไห้ออกมา แล้วเริ่มต่อว่าดิน “แล้วที่คุณบอกว่ารู้สึกดีกับอินจริงๆ รักอินจริงๆ ตกลงแล้วมันเป็นแค่เรื่องโกหกหลอกลวงให้อินช่วยงานคุณแค่นั้นใช่มั้ยคะ”
“ผมขอโทษ”
“แค่ขอโทษงั้นหรือคะ คุณมันเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดเท่าที่อินเคยเจอมาเลย...จำได้มั้ยคะ ว่าอินเคยเตือนคุณแล้วว่าอย่าโกหกอินอีก ไม่งั้นอินเอาถึงตายแน่...แต่นี่คุณมาหลอกอินซ้ำซากอย่างนี้ คุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือคะ”
“ผมคงพูดได้แต่คำว่าขอโทษ และขอให้คุณอินเข้าใจว่าที่ผมทำไปก็เพื่อจับคนร้าย ไม่ได้มีเจตนาทำให้คุณอินต้องเสียใจ”
“คำขอโทษจากปากของคุณมันไม่มีความหมายแล้วล่ะค่ะ แล้วก็อย่ามาอ้างว่าทำไปเพื่อความถูกต้องหรือกำจัดคนร้ายปกป้องประเทศอะไรอีกเลย ไม่ว่าคุณจะทำดีมากแค่ไหน แต่เมื่อทำให้คนอีกคนนึงต้องเสียใจ มันถูกต้องแล้วหรือคะ” อินทิราพูดจบก็เดินหนีไป ปล่อยให้ดินยืนอยู่คนเดียว แล้วอินทิราก็หันกลับมาเดินกลับมาหาดิน “อ้อ อินเชื่อว่าตอนนี้ เมียของคุณเองก็คงไม่มีวันไว้ใจหรือให้อภัยคุณอีกแน่ เพราะการโกหกหลอกลวงซ้ำๆ ซากๆ ของคุณที่ทำกับเธอไว้เหมือนกัน อินขอแช่งให้เธอไม่มีวันกลับมาคืนดีกับคุณอีก” แล้วอินทิราก็หันหลังไปเดินจงกรมต่อ
ดินทำงานเอกสาร แต่แล้วก็ทำต่อไม่ไหวหลับตากุมขมับด้วยความเหนื่อยล้า
คุกกี้เดินมาหา “พี่ว่าแกน่าจะลาพักร้อนดีกว่านะ พี่เห็นแกแล้วเครียดแทนเลย”
“คนชั่วอย่างยศพลมันไม่ลาพักร้อนไปด้วยน่ะสิพี่...เรื่องของๆ ยศพลที่ต้องการจากคุณอิน ผมยังจัดการเอามาไม่ได้นะครับ แต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมหาทางเอง...”
“แล้วเรื่องของรันล่ะ แกหาทางจัดการได้แล้วหรือ” ดินนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก “จะทำอะไรก็รีบๆ ลงมือทำให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไปเลยเถอะวะ อย่าเอาแต่อ้ำๆ อึ้งๆ คิดนู่นคิดนี่อยู่แต่ในหัวจนมันจะระเบิดออกมาอย่างนี้เลย แล้วก็เลิกมาเก็บตัวเงียบนั่งหน้าเครียดทำอย่างกะเด็กมีปัญหาอย่างนี้เถอะ มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก กล้าๆ ที่จะตัดสินใจไปเลยว่าจะเอาไง อย่าปล่อยให้ยืดเยื้ออยู่อย่างนี้เลย พี่อึดอัดแทน”
ดินคิดอะไรบางอย่างได้
ดินหยิบกุหลาบ 1 ดอก แล้วทำท่าจะจ่ายเงิน แต่แล้วก็เปลี่ยนใจบอกคนขาย “ช่วยจัดกุหลาบสวยๆ เอาช่อใหญ่ๆ เลยนะครับ”
“วันนี้ซื้อกุหลาบช่อใหญ่ ถ้าไม่ใช่วันพิเศษไปขอความรักจากใคร ก็แปลว่ากำลังจะไปง้อขอคืนดีคนรักละสิ...ขอให้โชคดีนะ” คนขายอวยพร ดินยิ้มรับ