บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 16 หน้า 3
แคนดี้ที่แต่งตัวเป็นนางพยาบาลทำท่าเหมือนกำลังตรวจเอกสารอยู่
คุกกี้กุมหัวเข้ามาหา ที่หัวมีน้ำแดงเทไว้ทำเป็นเลือดปลอม “คุณพยาบาลครับ ช่วยผมด้วย”
“ไปโดนอะไรมาคะ เลือดไหลเยอะอย่างนี้”
“โดนไม้หน้าสามตีให้เข้าที่กลางกบาลเลยครับ”
“เจ็บมากมั้ยคะ เดี๋ยวฉันทำแผลให้นะ” แคนดี้จับมือของคุกกี้ที่กุมหัวออก แล้วมองดูหัวของคุกกี้ แคนดี้เอานิ้วป้ายเลือดแล้วยกนิ้วมาดูด “เลือดหวานดีนะคะ”
“ไม่ใช่เลือดหรอกครับ มันเป็นน้ำแดง”
“คุณมาหลอกฉันทำไมคะ”
แคนดี้ทำเป็นจะลุกหนีไป แต่คุกกี้เอื้อมมือไปจับมือทั้งสองของแคนดี้มากุมไว้แล้วสบตาเธอ “ก็เพราะผมแอบหลงรักคุณอยู่น่ะสิ”
ทั้งสองส่งสายตาซึ้งใส่กัน แล้วก็โผเข้ากอดกันทิ้งตัวลงบนเตียง
ดึกแล้ว ดินยังคงยืนมองจ้องบ้านของตัวเองอยู่ ที่ห้องนอนมีไฟเปิดอยู่ แต่แล้วไฟก็ถูกปิดดับลง พอดินเห็นว่าบ้านไฟมืดหมด ดินก็เดินเข้าบ้านไป ดินเดินเข้าบ้านมา เขาไม่ได้เปิดไฟ เดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาแล้วก็เอนตัวลงนอนก่อนจะหลับตาลง
รันอาบน้ำแต่งตัวลงมาชั้นล่าง เธอไม่เห็นดิน ก็รู้สึกเป็นห่วง รันโทรหาดิน แต่เขาไม่ได้รับสาย รันส่งข้อความหาดิน
“ดินอยู่ไหนคะ เป็นอะไรรึเปล่า ส่งข่าวให้รันรู้บ้าง รันเป็นห่วงนะ”
ที่ออฟฟิศสายลับ ร๊อคกำลังนั่งทำงาน ดินนั่งอยู่หน้าจอคอมพ์ได้แต่เหม่อมองไม่ได้ทำอะไร มือถือเขามีเสียงข้อความเข้าจากรัน แต่ดินก็ไม่ได้ยินไม่ได้สนใจเพราะเอาแต่เหม่อ
บอสเดินมาเห็น ตบไหล่ดินด้วยความเป็นห่วง “เป็นไง มีเรื่องไม่สบายใจอะไรรึเปล่า” ดินมองหน้าบอส ไม่ได้ตอบอะไรเพราะไม่อยากให้บอสเป็นห่วง บอสมองดินแล้วถามต่อ “มีปัญหากับหนูรันหรือ”
ดินพยายามเก็บอาการปฏิเสธบอส “เปล่าครับ ไม่มีอะไร...”
บอสรู้ว่าดินไม่ค่อยพูดมาก ถ้าอยากพูดเดี๋ยวพูดเองจึงไม่เซ้าซี้แต่ก็แอบสอนด้วยความเป็นห่วง “ชีวิตคนเราก็เหมือนกับการนั่งรถไฟเหาะ มันมีขึ้นสูง แล้วก็พุ่งดิ่งลงต่ำ ไม่มีวันราบเรียบหรอกนะ ความรักก็เช่นกัน”
ดินยิ้มออกมาได้เล็กๆ บอสยิ้มให้แล้วเดินไป ดินกลับมาครุ่นคิดเรื่องรันต่อ
คุกกี้เดินมาลงนั่งข้างดิน “เครียดเรื่องรันอีกล่ะสิ ไหนบอกว่าแกกับรันโอเคกันแล้วไง”