รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 16 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 16 หน้า 4
oey_tvs
27 กรกฎาคม 2559 ( 10:43 )
2.3M
สายลับรักป่วน ตอนที่ 16
20 หน้า

“ก็ไม่รู้เหมือนกันพี่ ทุกอย่างดูเหมือนปรกติดี แต่มันรู้สึกอึนๆ ยังไงชอบกล...รันเค้ายอมรับผิดทุกอย่างที่โกหกผม แล้วก็บอกให้ผมเชื่อใจ บอกว่าเค้ากับโทนี่ไม่มีอะไรกัน เค้าแค่ชวนมาเป็นหุ้นด้วยเพื่อแก้ไขปัญหาของบริษัท ผมก็เชื่อใจรันนะ แต่ก็....บอกไม่ถูกอะพี่”

“แกกลัวว่า ในชีวิตของแกจะไม่มีใครรักแกจริง แล้วก็จะทิ้งแกไปยังงั้นหรือวะ”

“พ่อแม่ผมยังทิ้งผมได้เลย นับประสาอะไรกับคนอื่น”

“คนอื่นที่แกว่าน่ะ อาจจะเป็นคนเดียวในชีวิตที่รักแกมากที่สุดเลยก็ได้นะ...”

“...อาจจะเป็นเพราะผมมีเวลาทำความรู้จักกับรันน้อยเกินไปก็ได้มั้ง ยิ่งใช้เวลาเรียนรู้กันน้อยเท่าไหร่ ความระแวงสงสัยมันก็มากขึ้นไปเท่านั้น”

“ถ้าแกรักรัน ก็รักษาความรักของแกให้ดีๆ หมั่นเติมความรักให้กันอยู่ตลอดเวลา คนเราน่ะ อยู่ด้วยกันไป ความรักมันไม่หมดลงหรอก แต่มันหดลงได้...ว่างๆ ก็พารันไปปั๊มความรักให้มันใหญ่เหมือนเดิมนะ” คุกกี้ดูเหมือนพูดสองแง่สองง่าม แต่ก็ทำให้ดินได้คิด

 

ดินมานั่งนิ่งๆ คิดเกี่ยวกับเรื่องของเขากับรัน ตอนที่มณีมาลาเอารูปโทนี่กับรันถ่ายด้วยกันครั้งแรกไปให้ดินดูถึงบ้าน

มณีมาลาพูดจบก็ยื่นมือถือที่มีรูปของรันกับโทนี่ถ่ายรูปกันแบบใกล้ชิดจนดูเหมือนเป็นแฟนกัน ดินเห็นก็หน้าถอดสี ดินเลื่อนดูหลายรูป เขาได้แต่ยืนนิ่งอึ้งและเสียใจมาก

ตอนที่ดินถามรันเพื่อจับผิดว่าไปไหนกับใครมา“รันไปไหนมา ทำไมกลับซะดึกเลย”

“รัน...เออ ...ไปฉลองกับเพื่อนมาค่ะ”

ดินโพล่งออกมาไม่ให้รันตั้งตัว “โทนี่เป็นไงบ้าง”

“ก็สบายดี....” รันนึกขึ้นได้ว่าต้องทำเป็นไม่รู้เรื่อง “..มั้งคะ รันไม่รู้หรอก ก็สัญญากับดินแล้วนี่ว่าจะไม่ติดต่อกับเค้าอีก อย่าไปพูดถึงเค้าเลย...”

ตอนที่ดินเปิดดูรูปของโทนี่กับรันที่มณีมาลาส่งมาให้ มีรูปของมณีมาลาส่งมาเต็มไปหมด ตั้งแต่รูปแรกยันรูปล่าสุด เป็นรูปโทนี่กับรันซะส่วนใหญ่ ทั้งสองดูใกล้ชิดสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก

“รันขอโทษนะคะ ที่พูดอะไรที่ไม่ดีออกไป ขอโทษที่รันโกหกดินในทุกๆ เรื่อง รันจะไม่โกหกอะไรดินอีกต่อไป เชื่อใจรันนะ”

ดินนึกถึงตอนงานแต่งงานตอนที่บอสอวยพรให้ดินกับรัน

“รักและดูแลกันดีๆ นะ พรใดในโลกนี้ก็ไม่ประเสริฐเท่ากับการรู้จักให้อภัยกัน ความรักพอนานไปมันก็มีวันจืดจางลง แต่ถ้าคิดจะครองคู่กันแล้ว การให้อภัยเป็นเรื่องสำคัญที่สุด จำไว้นะ”


20 หน้า