บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 8
ที่ห้องโถงคฤหาสน์มิยาคาวะ โฮชิโนโอจิอุ้มรินดาราวางลงที่พื้นเสื่อ เห็นที่ขาข้างหนึ่งของรินดารามีเลือดซิบๆจากแผลถลอกล้ม อาคิระตามเข้ามาด้วย ไล่หลังด้วยย่ามิกิซึ่งพอมาเห็นเข้าก็ตกใจ
“ตายแล้ว..เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมคุณรินดาราถึงกลับมาสภาพแบบนี้ล่ะ”
“มีสุนัขจิ้งจอกหลุดเข้ามาในเมืองครับคุณย่า มันไล่ตามเธอแต่โชคดีที่ท่านชายไปพบเข้า ก็เลยบาดเจ็บกลับมานิดหน่อย”
“งั้นต้องรีบทำแผล เดี๋ยวย่าจะไปเอากระเป๋ายามาให้” ย่ามิกิรีบเดินออกไป
โฮชิโนโอจิจับมือรินดาราอย่างเป็นห่วง “เดี๋ยวชั้นช่วยดูแผลให้นะฮิคาริ”
“ค่ะท่านชาย”
โฮชิโนโอจิช่วยดูแผลของรินดาราที่ถลอกจนเลือดซิบๆและขากางเกงก็ขาด
อาคิระเห็นความเป็นห่วงของโฮชิโนโอจิแล้วอดสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้ อาคิระมองตามด้วยสายตาที่มั่นใจว่า ทั้งคู่น่าจะรู้จักกันมาก่อน นึกไปถึงคำพูดที่คุยไว้กับนักสืบ
“นอกนั้นประวัติก็สะอาดไม่เคยทำความผิด และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเรียวอิจิ รวมทั้งไม่มีข้อมูลว่าจะเคยรู้จักกับท่านชายโฮชิโนโอจิมาก่อนด้วย”
“แต่ผมเห็นสายตาที่พวกเขามองกันมันมีบางอย่าง ยิ่งกับท่านชายที่ผมเห็นเขามองเธอ มันเหมือนกับว่ารู้จักเธอมานาน”
“เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สืบยากเหมือนกันครับ เพราะที่คุณให้ผมไปสืบเรื่องของท่านชาย ผมบอกตรงๆ..ข้อมูลของเขาหาไม่มีเลยจริงๆ”
“แต่มันต้องมีสิ..เราทุกคนต่างก็มีประวัติกันทั้งนั้น ผมเป็นห่วงคนในตระกูลของผม การที่ เขาไม่มีหลักฐานยืนยันตัวเอง แล้วสามารถบังคับคุณย่าให้ทำตามทุกอย่างที่เขาต้องการได้ ผมว่ามันน่าอันตราย”
อาคิระยังมองด้วยความสงสัย ระหว่างนั้นย่ามิกิกลับเข้ามาพร้อมกระเป๋ายา “มาแล้วค่ะท่านชาย”
รินดาราให้ท่านชายโฮชิโนโอจิช่วยทำแผลเลือดซิบๆ บริเวณหน้าแข้ง
“เจ็บมั้ยฮิคาริ”
“ไม่ค่ะท่านชาย” ปากบอกไม่เจ็บ แต่พอโฮชิโนโอจิเอาแอลกอฮอล์ล้างแผล รินดาราก็จิกหน้าแสบเม้มปากเก็บเสียงน้ำตาเล็ด