รีเซต

บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 5
4 พฤษภาคม 2558 ( 00:42 )
644.7K
1
กลกิโมโน ตอนที่ 24 (ตอนจบ)
27 หน้า

“นางปีศาจหิมะบอกว่า เทพเจ้าจิ้งจอกไม่ได้ตายเพราะฝีมือของเทพเจ้านกกระเรียนอย่างที่เราเข้าใจ แต่เทพเจ้าจิ้งจอกตายเพราะฝีมือของมัน ที่ผ่านมามันหลอกให้เราเกลียดเทพเจ้านกกระเรียน เกลียดมิยาคาวะ เพื่อที่เราจะได้ช่วยให้มันสมหวังกับโฮชิ” อัตสึโอะพูดแค่นั้นก็หมดสติไป 

ฮิเดโนริอึ้งแล้วหันไปเห็นมีดสั้นอาคมตกอยู่บนพื้นใกล้กับร่างของไดซุเกะ จึงหยิบขึ้นมามองด้วยแววตาของความอาฆาต “นางปีศาจหิมะ นอกจากแกจะไม่สมหวังกับท่านชายโฮชิแล้ว แกยังจะต้องสูญสลายไปจากโลกนี้ด้วย” ฮิเดโนริเข้าไปคุกเข่าลงตรงหน้าศพของไดซุเกะ “คุณปู่ครับ ผมขอสาบาน ถ้าผมแก้แค้นนางปีศาจแทนคุณปู่แทนโคสึกะทุกคนไม่ได้ ผมจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก” ความโกรธเกลียดสุดชีวิตทำให้ดวงตาของฮิเดโนริกลายเป็นสีส้มเฉกเช่นดวงตาของสัตว์ร้าย 

 

โฮชิโนโอจิกับอาคิระเดินฝ่าพายุหิมะเข้ามา...ละอองหิมะปลิวปะทะใบหน้าและลมแรง...แต่ทั้งสองก็ไม่หวาดหวั่นยังคงเดินหน้าต่อไป 

อาคิระยกมือป้องตากันลมที่ปะทะใบหน้า พร้อมกับเบนหน้าไปทางอื่น ทำให้หันไปเห็นกระเป๋าของรินดาราตกอยู่ที่พื้น อาคิระรีบเข้าไปหยิบขึ้นมาดู “กระเป๋าของรินดาราที่อายูมิบอกว่าใส่ลูกนกฮิเมะออกมาครับท่านชาย” 

“ลูกนกคงจะหลุดหนีออกไปแล้ว แล้วฮิคาริหายไปไหน ???” 

อาคิระกับโฮชิโนโอจิไม่สบายใจ   

 

รินดารายืนหนาวสั่นไปทั้งตัว ขณะที่ยูกิยังคงร่ายรำอย่างมีความสุข ส่วนรินดาราน้ำตาไหลอย่างสิ้นหวัง  รินดาราเพ้อเสียงแผ่วเพราะอากาศหนาวทำให้ขยับปากไม่มีแรง “พ่อขา...แม่ขา...ช่วยหนูด้วย”   

ทันใดนั้นเสียงอาคิระตะโกนดังขึ้นจากด้านหนึ่ง “รินดารา รินดารา คุณอยู่แถวนี้หรือเปล่ารินดารา” 

รินดาราได้ยินเสียงจึงหันขวับไปมอง พร้อมๆกับที่ยูกิหยุดรำสะบัดหน้าไปทางเสียงเช่นกัน ริมฝีปากสีแดงสดยิ้ม

“ชั้นบอกเธอแล้วว่าเขาต้องมา” ยูกิแสยะยิ้มร้าย   

 

อาคิระกับโฮชิโนโอจิเดินฝ่าพายุหิมะเข้ามาพร้อมกวาดสายตามองหารินดารา อาคิระตะโกนร้องเรียกรินดาราไปด้วย  “รินดารา  คุณอยู่แถวนี้หรือเปล่ารินดารา”  

อยู่ๆทั้งลมและละอองหิมะในบริเวณนั้นนิ่งสงบไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย อาคิระกับโฮชิโนโอจิมองหน้ากัน..แน่ใจว่ามีอะไร บางอย่างผิดปกติ   

“ช่วยด้วย...ช่วยชั้นด้วยค่ะ” เสียงรินดาราดังก้องขึ้น อาคิระกับโฮชิโนโอจิหันขวับไปคนละทาง เพราะเสียงของรินดารานั้นก้องกังวาลไร้ทิศทาง  ทั้งสองมองหาที่มาของเสียง อาคิระมีอาการร้อนรนกระวนกระวาย  ต่างจากโฮชิโนโอจิที่นิ่งสงบได้มากกว่า 

“รินดารา  คุณอยู่ไหน บอกผมสิว่าคุณอยู่ตรงไหน” อาคิระหมุนตัวมองหาไปรอบๆ

“ชั้นอยู่ตรงนี้ค่ะอาคิระ  ช่วยชั้นด้วยค่ะอาคิระ  ชั้นหนาวจะตายอยู่แล้ว”  


27 หน้า