บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 24 หน้า 3
“ตั้งแต่แรก ผมไม่ได้ชอบปิ่นมุก ผมใช้เขาเป็นสะพานเพื่อมาสืบเรื่องพ่อแม่”
ดาวเหนือตกใจ มองของในตู้ จับความจากรูปต่างๆ ปะติดปะต่อเรื่องราวในหัว
“ผมคือลูกชายของนนท์ หุ้นส่วนของธนานุวัตรคนก่อน พ่อผมถูกฆาตกรรมในกองเพลิงเพื่อเปิดทางให้ เปรมจิตและโตมรเข้าครอบครองธนาคารธนานุวัตร”
เยี่ยมยุทธเล่าเรื่องต่างๆ ชี้ไปที่ภาพแต่ละภาพ การเล่าที่ยาวเหยียดเหล่านี้
ย้อนอดีตที่เยี่ยมยุทธทำให้ดาวเหนือผิดหวังทั้งหลาย เพราะเป็นสิ่งที่ดาวเหนือไม่เข้าใจในเวลานั้น
“ตกลงจะจับปลาสองมือจริงๆใช่ไหม”
“สองหรือ ผมว่าสามนะ คุณด้วยไง” เยี่ยมยุทธยิ้มกรุ้มกริ่ม
ดาวเหนือทุบแหวนไข่หมุนวงแรกแตก “ฉันไม่รู้ คุณเอาของแบบนี้มาให้ฉันทำไม อาจจะเป็นเรื่องจริง อาจจะเป็นเรื่องเล่น ฉันไม่รู้เลย”
“…แสดงด้านดีออกมาให้ฉันเห็น หยุดโกหก หลอกลวง ทำให้ฉันเห็น แล้วฉันจะกลับมาพูดดีกับคุณ”
ดาวเหนือดีดนิ้วขึ้นไปในอากาศ เหรียญสองด้านพลิกไปมา เยี่ยมยุทธรับไว้ได้
ที่เขาใหญ่ เยี่ยมยุทธไปหาหลวงพ่ออ๊อด ดาวเหนือเตะถีบ ด่าเยี่ยมยุทธ
“ความทรงจำผลักดันผมให้มาอยู่ที่จุดนี้ ความทรงจำมีผลกับเรามาก ความทรงจำที่ดีและที่ไม่ดี มันผลักดันเรา”
ดาวเหนือ เยี่ยมยุทธจูบกันจนปิ่นมุกมาเห็น
“อย่าเพิ่งใจอ่อนกับนายแฟรงค์ กับผู้ชายคนไหน ให้โอกาสผมบ้าง ให้เวลาผมหน่อย ผมไม่ได้เป็นไอ้ชั่วไอ้เลวไปซะทั้งหมดหรอก”
ดาวเหนือตัดใจเด็ดขาด ถอดแหวนออกจากนิ้ว เอาใส่มือเยี่ยมยุทธ “ตั้งแต่วันแรกที่ฉันรู้จักคุณ ฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าคุณคิดยังไงต้องการอะไร คุณเป็นคนดีหรือคนเลว ฉันไม่รู้เลย เรารักคนที่เราไม่รู้จัก ไม่ได้หรอก”
เยี่ยมยุทธจูบน้ำตาดาวเหนือ
“ขอเวลาได้ไหม ขอเวลาผมแค่หกเดือน ผมจะกลับมาเป็นเยี่ยมยุทธคนดี คนที่คุณรู้จัก
“ฉันต้องการเดี๋ยวนี้ ฉันอยู่กับคนที่พูดโกหก คนที่เสแสร้างหลอกลวงไม่ได้ ที่สำคัญที่สุด คุณยืนอยู่ข้างปิ่นมุก เท่ากับยืนตรงกันข้ามกับฉัน ฉันทนไม่ได้ คุณต้องหยุดเดี๋ยวนี้ จะหยุดหรือไม่หยุด”
“ผม .... ผมทำไม่ได้”
ปัจจุบัน เยี่ยมยุทธถามดาวเหนือ “เล่าเสร็จแล้ว คุณจะเกลียดผมก็เกลียดได้เลย ผมพร้อม”
ดาวเหนือมองเยี่ยมยุทธ สงสารสุดหัวใจ “เสียงร้องของเด็ก ที่ว่าดังมากไหม”