บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 16 หน้า 4
“แหม เล่นเกมทั้งคืน มือมันก็เจ็บสิ เอาแต่ติดเกมมือถือ ดูทีวีขายของ มันจะรวยได้ยังไง เลิกพึ่งแต่ผัว เลิกอ่อนแอ เลิกโทษโชคชะตาเถอะพี่ พวกรักความสนุกความสบาย ไม่มีวันรวยหรอกครับ”
แตงโมเซ็ง ได้แต่ร้องฮึ่ยๆ ต้องเปลี่ยนตัวเองอย่างหนักมาก
“คาถาเศรษฐี : หนักเอาเบาสู้ ไม่เห็นแก่สุขสบาย”
เยี่ยมยุทธพูดขึ้นโดยไม่ได้หันไปมองดาวเหนือ
“หล่อป่ะ มองอยู่ป่ะ” ดาวเหนือสะดุ้ง เพราะมองจริงๆ แต่คราวนี้โวยกลับ “ไม่ได้มอง”
“มอง”
“ไม่ได้มอง”
“มอง !... พี่แตงโม เมื่อกี๊เขามองผมหรือเปล่า” แตงโมพยักหน้า “ก็มองนะ เห็นมองตลอด”
ดาวเหนือโวย “พี่แตงโมอ่ะ” ดาวเหนืองอนเดินจากไปทันที “เอ้า ฉันก็พูดไปตามที่เห็น เอ๊ะนังนี่”
ทางเดินหน้าร้านเสริมสวย ดาวเหนืองอนเดินออกมา เยี่ยมยุทธตามง้อ
“แค่นี้ต้องงอนด้วยหรือ เที่ยงแล้ว ไปหาข้าวแกงอร่อยๆกินกัน”
“วันนี้ฉันเสียเวลากับคุณมากไปแล้ว ฉันจะกลับไปทำงาน”
“เราเป็นเพื่อนกันไง”
“งั้นก็ยกเลิก”
“เฮ้ย ทำไมพูดเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา”
“เอ๊า ฉันจะคบใครไม่คบใคร เรื่องของฉันป่ะ ดูปากฉันอีกทีนะ ฉันไม่ได้มองโว้ย”
เยี่ยมยุทธขำอาการหัวเสียของดาวเหนือ “ความรักคือตาที่มองเห็น หูที่ได้ยิน”
“ก็บอกว่าไม่ได้มอง ไม่ได้มอง ไม่ได้มอง”
คราวนี้ดาวเหนือ แทบเต้น โวยลั่น เยี่ยมยุทธขำ ดาวเหนือออกอาการ พิรุธมากจริงๆ
บ้านเยี่ยมยุทธ เยี่ยมยุทธเดินเข้ามาในบ้าน เจอเปรมจิตนั่งรออยู่ เยี่ยมยุทธงง ไม่นึกว่าเปรมจิตจะมาหา
“คุณเปรมจิต”
“ปิ่นมุกไม่ยอมออกไปทำงานเลย คุณต้องการเท่าไหร่ต้องการอะไร ฉันอยากให้คุณกลับไปคบกับปิ่นมุกอีกครั้ง”
“ไม่เคยนึกเลยว่าผมจะมีวันนี้ วันที่ได้รับเกียรติจากท่านประธานสตรีเหล็ก” เยี่ยมยุทธก้มหัวให้กวนๆ
“ถ้าไม่อยากกลับไปเป็นแฟน จะกลับไปทำงานในฐานะที่ปรึกษาของปิ่นมุกก็ได้ ฉันต้องการแค่ ให้ปิ่นมุกกลับไปทำงาน งานที่คุณและปิ่นมุกเริ่มเอาไว้”