บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 16 หน้า 5
เยี่ยมยุทธสีหน้าเข้มขึ้น เยี่ยมยุทธเครียดทุกครั้งที่เจอเปรมจิต พาลคิดไปถึงเรื่องพ่อแม่เขาจนอดถามไม่ได้
“ถ้าอยากให้ผมกลับไปทำงานจริงๆ ตอบคำถามผมข้อหนึ่งได้ไหมว่าคุณครอบครองธนาคารนี้ได้ยังไง”
“อะไรนะ”
“คุณโตมร สามีคุณมีแค่เงิน ไม่มีใบอนุญาต ธนาคารธนานุวัตร เป็นของคนชื่อนนท์ หุ้นส่วนที่เกิดอุบัติเหตุ
ตายอย่างน่าสงสัย นักข่าวถามคุณอย่างนี้ใช่ไหม แล้วคุณตอบพวกเขาว่ายังไง อุบัติเหตุที่ทำให้คุณได้ครอบครองธนาคาร ตกลงมันเป็นแค่อุบัติเหตุจริงไหมครับ” เยี่ยมยุทธส่งสายตาคาดคั้น จนเปรมจิตหน้าชา
“พูดเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม นายเป็นใคร”
“ผมเป็น ....” เปรมจิตมองหน้าเยี่ยมยุทธ “นักลงทุนที่ขี้สงสัยน่ะครับ คุณก็รู้ นักลงทุนอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับหุ้นที่เขาถืออยู่” เปรมจิตมองหน้าเยี่ยมยุทธ ยังไงก็นึกหาความเชื่อมโยงไม่ออก เลยเลิกสงสัยไป เปรมจิตลุกขึ้นยืนเตรียมกลับ “ฉันผิดหวังมากที่คุณไม่เลือกปิ่นมุก ฉันยอมรับ คุณเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันอยากได้เป็นลูกเขย คนอย่างฉันยอมคุณทุกอย่างแบบนี้ คุณคงรู้นะ ว่าฉันต้องการคุณแค่ไหน เก็บข้อเสนอของฉันไว้ก็แล้วกัน”
ธนาคารธนานุวัตร เปรมจิต พีระ ทั้งสองคุยกันเรื่องเยี่ยมยุทธ หน้าเครียด
“คุณยื่นข้อเสนอให้เขาขนาดนี้ เยี่ยมยุทธโง่มาก ถ้าไม่ฉวยโอกาสนี้เอาไว้”
“นายคนนี้มีความลึกลับตลอดเวลา เขาคิดอะไรฉันเดาไม่ถูก ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาจะรับข้อเสนอของฉันหรือเปล่า แต่ฉันไม่มีทางเลือกแล้ว”
“ข่าวโซเชี่ยลแพร่ออกไปเรื่องคุณปิ่นมุกติดยา ไม่ยอมมาทำงาน หุ้นตกลงเจ็ดเปอร์เซ็นต์ กรรมการทุกคน อยากให้ปิ่นมุกกลับมาทำงาน อย่างน้อยเข้าออฟฟิศให้ทุกคนเห็นก็ยังดี” เปรมจิตส่ายหน้า เปรมจิตกลุ้ม ทดท้อมาก
“ยังไม่เห็นทางเลย เอาแต่นั่งซึม พอเพื่อนโทรตามก็ออกไปปาร์ตี้ กลับมาก็นอน ตื่นมาก็ซึมต่อ วนอยู่อย่างนี้ เฮ้อ บางที อาจถึงเวลาที่ฉันต้องขายหุ้น ยกธนาคารให้คนอื่นไป”
“เรื่องปาร์ตี้น่ะไม่น่าจะมีอะไร แต่ถ้ามีเรื่องยาแบบคราวที่แล้วอีก คราวนี้คงจบจริงๆ”
“ตอนนี้ฉันส่งบอดี้การ์ดไปคุมแล้ว”
พีระมองหน้าเปรมจิต หงุดหงิดขึ้นมา “ส่งบอดี้การ์ด! คุณเป็นแบบนี้อีกแล้ว”
“นี่ คุณโมโหอะไรเนี่ย เป็นอะไรของคุณ”
“ปิ่นมุกบอกว่าเขาไม่มีคนที่เขารักเหลืออยู่เลย คุณยังไม่เข้าใจอีกหรือ เขาไม่มีแม้แต่แม่ ทำไมครับ ทำไมต้องส่งบอกี้ดาร์ดไป ทำไมไม่ไปด้วยตัวเอง”
“ให้ฉันทิ้งงานไปเฝ้ามันเนี่ยนะ”