บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 7 หน้า 3
บ้านศิลาทอง เปรมจิตนั่งอ่านข่าวด้วยแท็บเล็ต เดือนเพ็ญเดินมาหา
“ท่านประธานคะท่านประธาน ดาวเหนือโทรมาบอกว่า คุณปิ่นมุกยอมกลับบ้านแล้วค่ะ” เปรมจิตยิ้มดีใจ
“ฮึ ในที่สุด เงินคือคำตอบของทุกอย่างจริงๆ เชอะ ไม่มีสักบาท ยังไงมันก็ต้องกลับ”
“ดาวเหนือขอร้องว่า ถ้าคุณปิ่นกลับมา ท่านประธานอย่าด่าคุณปิ่นได้ไหมคะ ดาวเหนือมันกลัวคุณปิ่นจะเตลิดไปอีกค่ะ” เปรมจิตเซ็งกึ่งรำคาญที่ปิ่นมุกเรื่องเยอะ
หน้าตึก จินดาลาครูและเพื่อน แล้วเดินมาหาสองหนุ่ม ธนูถลาเข้าไปก่อน
“คุณจินดา ดีใจด้วยนะครับ ในที่สุดคุณก็ทำได้”
“ค่ะ” จินดาตาไม่มองธนูเลย มองแต่เยี่ยมยุทธ จนธนูเศร้าไป ยิ้มแห้ง “เอ้อ ผมไปรอตรงโน้นนะครับ”
เยี่ยมยุทธ เดินมาหาจินดา “บอกแล้วว่าคุณต้องทำได้ เพลงเพราะมากๆครับ”
“ที่ฉันทำได้วันนี้ เพราะคุณ เพราะคุณจริงๆ เราไปทานข้าวกันนะคะ ฉันอยากเลี้ยงขอบคุณ”
มือถือเยี่ยมยุทธ มีข้อความเข้า เยี่ยมยุทธเปิดข้อความ “คุณปิ่นมุกเขาขอเลิกกับคุณค่ะ ไอ้คนหลอกลวงพอกันที” เยี่ยมยุทธโมโหขาดโวยออกมา “หนอย นังคนใช้ เกินไปแล้วนะ”
“อะไรนะคะ” เยี่ยมยุทธเร่งรีบขึ้นมา ต้องไปห้ามปิ่นมุก ไปจัดการอะไรสักอย่าง เสียปิ่นมุกไปไม่ได้
“ผมมีธุระด่วน เรื่องทานข้าวไว้โอกาสหน้านะครับ ธนู ฝากพาคุณจินดาไปกินข้าว เสร็จแล้วไปส่งที่บ้านด้วย ดูแลเธอให้ดีนะ” ธนูที่จ๋อยอยู่ยิ้มกว้างขึ้นมา ดีใจได้ไปรับส่งคุณจินดา จินดาผิดหวัง “เอ้อ เดี๋ยวสิคะคุณเยี่ยม”
ธนูรี่เข้ามาหา “เราจะไปทานข้าวกันหรือครับ” จินดาหน้าเศร้ามองตามเยี่ยมยุทธ
บ้านเยี่ยมยุทธ ปิ่นมุกนั่งเศร้า ดาวเหนือลากกระเป๋าเดินทางออกมา ขนของปิ่นมุกลงกระเป๋าเตรียมกลับบ้านศิลาทอง ปากก็ยุยงไป “เลิกค่ะเลิก เชื่อดาวเหนือ กลับบ้าน แล้วก็เลิกไปเลยค่ะ ไอ้คนหลอกลวงพรรค์นั้น เค้าไม่เคยเห็นแก่คุณสักครั้ง กี่ครั้งแล้วที่เค้าหลอกลวงคุณ”
บนรถเยี่ยมยุทธ เยี่ยมยุทธ ขับรถมุ่งหน้ากลับบ้านด้วยความรวดเร็ว
บ้านเยี่ยมยุทธเยี่ยมยุทธกลับมาถึง มองไปบ้านว่างเปล่า รีบขึ้นไปบนห้อง เปิดตู้ ตู้เสื้อผ้าว่างเปล่า ปิ่นมุกย้ายออกไปแล้ว “ดาวเหนือ! ยายตัวแสบ”
บ้านศิลาทอง ดาวเหนือ พาปิ่นมุกเข้ามาพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้า เปรมจิตทานข้าวเย็นอยู่
“คุณหนูกลับมาแล้วค่ะ”