บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 14 หน้า 5
เยี่ยมยุทธเดินมา เห็นภาพตรงหน้า ใจสลาย แฟรงค์ปรายตามองเยี่ยมยุทธ มีแววเยาะเย้ยเบาๆ
ผ่านเวลา งานศพครูอารี ศาลามีคนเต็มแล้ว พระกำลังสวด
แขกเริ่มทยอยกลับแล้ว แฟรงค์ ดาวเหนือและแทนไทร่ำลาแขกอยู่ เยี่ยมยุทธยืนห่างออกมาจากผู้คน รถตู้มาจอด เปรมจิตปรากฏตัวลงมาในชุดสีดำ แนนถือพวงหรีดตามมาเพื่อมาแสดงความเสียใจ
“คุณเปรมจิตมา” แทนไทแปลกใจมาก ดาวเหนือมองหน้าสบตากับเปรมจิตอย่างอึ้งๆ ดาวเหนือเก็บความโกรธไว้ในใจจนต้องเมินหน้าหนี แต่เปรมจิตสีหน้าไม่สะทกสะท้าน แฟรงค์ยิ้มแย้ม เดินเข้าไปทักทายเปรมจิตด้วยท่าทางมีไมตรี “สวัสดีครับคุณเปรมจิต นึกไม่ถึงเลย ประธานธนานุวัตรจะให้เกียรติมูลนิธิเจ้าพระยา อุตส่าห์มาด้วยตัวเองแบบนี้”
“ท่านประธาน อ่านข่าวเรื่องครูอารี ท่านสะเทือนใจมาก ก็เลยขอร่วมบริจาคให้มูลนิธิ ห้าแสนบาทค่ะ”
แนนยื่นพวงหรีดให้เปรมจิต มอบให้แฟรงค์ แทนไทมาช่วยรับไป ดาวเหนือเบ้ปาก คนหลอกลวง แนนยื่นซองให้เปรมจิต เพื่อมอบให้แฟรงค์ ช่างภาพที่มากับเปรมจิตถ่ายรูป ขณะมอบของกัน
“ด้วยความยินดีครับ เจ้าพระยาและธนานุวัตรเป็นคู่แข่งกันก็จริง แต่เราก็ทำบุญร่วมกันได้”
“แค่เฉพาะครูอารีนะ ส่วนคุณ ตราบใดที่คุณจ้องจะฮุบกิจการของธนานุวัตร ฉันกับคุณไม่มีวันญาติดี”
เปรมจิตพูดเสียงปกติ จนเยี่ยมยุทธ ดาวเหนือ แทนไทได้ยินกันหมด แต่แขกอื่นเหลือส่วนน้อยแล้ว ยืนอยู่ห่างๆไป ไม่ได้ยิน
“ฮู้ย ฮุบอะไรกันครับ”
“คุณสร้างภาพคนดีตลอดเวลา แต่หลอกฉันไม่ได้หรอก ผู้ถือหุ้นคนอื่นเล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว ฉันและพวกเขา ไม่มีทางขายหุ้นให้คุณหรอก ฝันไปเถอะ” เปรมจิตค้อนเบาๆ เกลียดแฟรงค์แสดงออกชัดเจน เดินเข้าไปข้างในเพื่อเคารพศพ แฟรงค์ยิ้ม ไม่สะทกสะท้าน เพราะมันเป็นความจริง สิ่งที่ต้องการมากที่สุดตอนนี้คือ ธนานุวัตร
หน้าโลงศพครูอารี เปรมจิตจุดธูปเคารพศพ มีแทนไทดูแล
ดาวเหนือนั่งอยู่มุมหนึ่ง เปรมจิตเดินมาหา ดาวเหนือจำใจลุกขึ้นยืนต้อนรับ คุยกันเสียงเบาได้ยินสองคน
“ไม่ยกมือไหว้ฉัน ทำเป็นมองไม่เห็น ตกลงจะตัดขาดกันใช่ไหม”
“ฉันชดใช้ให้คุณหมดแล้วนี่คะ”
“เอาเถอะ ถือว่าขอบใจที่ไม่บอกตำรวจ เรื่องเงินที่รับปากไว้ ฉันจะจัดการโอนให้”
“ไม่ต้องค่ะ ฉันไม่ได้ทำเพื่อเงินก้อนนั้น”