บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 22 หน้า 7
ประกิตเอาสุ่มจับปลาหาปลาช่อนในหนองได้ เอาใส่ข้องที่เชษฐ์สะพายอยู่
ชบากับซ่อนกลิ่นเสียงแหว วิ่งโร่เข้ามาหา “จ๊ะเอ๋ คุณประกิต / คุณเชษฐ์ !!”
ประกิตรีบวิ่งจู๊ดไปหลบหลังเชษฐ์ ผลักให้เชษฐ์เป็นกันชน “มาทำไม๊..... ต่างคนต่างอยู่เถอะ แม่คู๊ณณณณ....”
“แหมมม....ซ่อนกลิ่นก็มาให้คุณประกิตชื่นใจถึงที่ ไม่ดีหรือไง”
ประกิตเบือนหน้าหนี อุดจมูก เหม็นกลิ่นตัวออกเปรี้ยวๆ ของซ่อนกลิ่น “อื้อหือ !! เก็บกลิ่นของเธอไปดมที่บ้านเถอะ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ชาวบ้านชาวช่องเค้าหรอก”
“ไปที่ชอบๆ เถอะนะ แล้วฉันจะทำบุญกรวดน้ำไปให้” เชษฐ์ยกมือไหว้ท่วมหัว
ชบาตวาดเสียงลั่น “ฉันสองคนไม่ใช่สัมภเวสีนะ เบิ่งตาดูดีๆ นางฟ้าชัดๆ”
“นางฟ้าที่ไหน กลิ่นตุๆ เหมือนปลาสลิดไม่ถึงแดดแบบนี้” ประกิตทำจมูกฟุดฟิด
“อุตส่าห์มีข่าวสำคัญมาบอก ถ้าพวกคุณไม่สนใจ ขับไล่ไสส่งกันดีนัก ฉันกับนางซ่อนกลิ่นกลับก็ได้ ! อารมณ์เสีย !” ชบาทำท่าจะจูงซ่อนกลิ่นกลับ แต่เชษฐ์เรียกไว้ “เดี๋ยว ข่าวที่ว่า ? ข่าวอะไร ?”
ซ่อนกลิ่นกับชบากระดิกนิ้วให้เชษฐ์กับประกิตเข้ามาใกล้ๆ ยิ้มอย่างเป็นต่อ “ข่าวสำคัญ เกี่ยวกับสิ่งที่พวกคุณกำลังค้นหา”
ประกิตอยากรู้เต็มแก่ “จะบอกก็รีบๆ บอก อย่ามัวแต่ทำพิโยกพิเกนอยู่เลย”
“ถ้าอยากรู้ ก็เอียงหูมาใกล้ๆ สิ” ชบากระดิกนิ้วเรียก
ประกิตกับเชษฐ์ค่อยๆ ยื่นหน้ามาใกล้ด้วยความอยากรู้ ชบากับมะลิหันควับมาจูบเชษฐ์กับประกิตเต็มๆ ทำเอาสองหนุ่มร้องลั่น “ว๊ากกกกกก !!!”
ประกิตกับเชษฐ์หน้าเต็มไปด้วยรอยจูบเต็มไปหมดเล่าเรื่องให้สมมาตรกับวันชนะฟัง
“เผาเทวรูปงั้นเหรอวะ !” สมมาตรตกใจ
“ฉันกับหลวงปู่สู้เอาตัวเข้าแลก ถึงได้รู้ว่าไอ้หมอผีเมืองอินทร์งมเทวรูปเจ้าแม่นาคีมาประกอบพิธีทางไสยศาสตร์” ประกิตยังแหยงๆ ไม่หาย
“เอาน่า... นิดๆ หน่อยๆ ถือซะว่าเป็นค่าส่งข่าว” วันชนะปลอบ
สมมาตรไม่เข้าใจ “ทำไมต้องเผาด้วยวะ เทวรูปนั่นอายุเป็นพันๆปี แตกหักเสียหายขึ้นมาเสียดายแย่”
เชษฐ์ออกความเห็น “คงทำพิธีกองกูณฐ์อัคคี ใช้ไฟเผาผลาญสิ่งอัปมงคลชั่วร้ายตามความเชื่อของพวกโยคีตามคัมภีร์ฤคเวท (รึก-คะ-เวด)”
ประกิตอึ้ง “พวกชาวบ้านเชื่อกันว่าวิธีนี้จะปราบนางงูผีได้”
วันชนะเซ็ง “พวกมันคงกะเล่นคุณไสยใส่คำแก้ว เอาให้ตายกันไปข้าง”
“คำแก้วกำลังตกอยู่ในอันตราย พวกเราจะช่วยยังไงดีวะ” เชษฐ์ครุ่นคิด