บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 5 หน้า 3
ญาดากับไตรทศเดินออกมาจากทางห้องคนไข้
“ผมกลัวอาการท่านจะยิ่งทรุด”
“แค่วันนี้เท่านั้นแหละ..แล้วท่านก็จะลุกขึ้นสู้ใหม่”
“คุณพ่อดูห่วงแต่บริษัท..ไม่เห็นห่วงพี่เขมเลย”
“เรื่องเขมพี่จัดการเอง ไตรคอยจับตาการเคลื่อนไหวทางโน้นไว้ พี่ยังไม่เชื่อว่า นายชาคริตต้องการแค่ฮุบบริษัทเรา...”
“ผมก็ว่างั้น มันต้องการทำลายบริษัทเรามากกว่า!” ญาดานิ่งคิด เห็นด้วยกับไตรทศ
“ไอ้ชาคริตตั้งใจทำลายครอบครัวเราทุกทาง มันทำเพื่ออะไร ผมไม่เข้าใจ!!”
“คนที่ทำร้ายคนอื่น..มักจะต้องถูกทำร้ายมาก่อน แต่เราไม่เคยทำร้ายใคร เราทำธุรกิจอย่างมือสะอาดมาตลอด ไม่มีทางที่พวกเราจะไปทำอะไรใคร ไม่มีทาง! นายนั่นบ้าไปเอง!”
ญาดาที่ยังไม่มั่นใจนัก คิดว่าชาคริตต้องมีเหตุผล แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ห้องคนไข้ ดิลกนอนตาค้างกับคำพูดเรื่องเพื่อนทรยศของญาดา
“คนเห็นแก่เงินก็อย่างนี้ ขายได้ทุกอย่างแม้แต่ขายตัว! เพื่อนทรยศเพื่อน..พี่ว่าเลวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด!”
พยาบาลพิเศษเดินเข้ามาจะนั่งเฝ้าไข้ “ไปเฝ้าข้างนอก”
พยาบาลเห็นหน้าเคร่งเครียดของดิลกแล้วต้องรีบออกไปทันที ดิลกดึงเข็มสายน้ำเกลือออกแล้วค่อยๆขยับตัวไปที่ถังขยะ ดิลกคุ้ยเอาสำเนาสัญญาฮุบบริษัทของชาคริตออกมาเปิดอ่าน “ทำไงดี…”
ดิลกอ่านสัญญาอย่างถี่ถ้วนและนึกถึงความรู้สึกของกาจที่ถูกหักหลัง
20 ปีที่แล้ว ตึกบริษัท D.S. (Direct Sale)
“ทำไงดี!! หาทางแก้ไขเร็วเข้า!!” ที่ชั้นลอยของตึก กาจถามดิลกและสมชัยยืนอยู่ด้วยกัน
ที่ล็อบบี้ด้านล่างสมาชิกที่ถูกหลอกเป็นร้อยคนชูใบเอกสารเบียดกันเข้ามาล้อมเคาน์เตอร์แผนกต้อนรับไว้ พนักงาน 3-4 คนถอยกรูดเอาเก้าอี้ขวางทางเข้าเคาน์เตอร์ไว้
สมาชิกตะโกน “เอาเงินกูคืนมา!! / ไอ้ขี้โกง! ไอ้หน้าด้าน! / นี่เงินเก็บของกูทั้งชีวิต ! เอาคืนมาๆๆ!!
-สมาชิกต่างตะโกนเซ็งแซ่เรียกร้องเงินค่าสมาชิกคืน มือชูใบเอกสารว่อนไปหมด
(บรรยากาศเหมือนเกิดจลาจลย่อยๆ ดูตึงเครียดอาจลุกลามใหญ่โตได้)
ชั้นลอย กาจมองไปที่กลุ่มสมาชิกแล้วทั้งช็อกทั้งงงงันไม่รู้ว่าเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง
“ไอ้ดิลก! นี่ไม่ได้เป็นไปตามที่เราวางแผนกันไว้ บริษัท D.S.ของเราจะช่วยคนด้อยโอกาสได้มีธุรกิจเป็นของ